برای حاجی مستحب است که روز یازدهم و دوازدهم و سیزدهم را در منی بماند، و از آن جا بیرون نرود حتی برای طواف مستحب بجا آوردن.
و تکبیر گفتن در منی بعد از پانزده نماز و در غیر منی بعد از ده نماز که اول آنها نماز ظهر روز عید است مستحب می باشد، واولی در کیفیت تکبیر آن است که بگوید: «اَللَّهُ اَکْبَرُ، اَللَّهُ اَکْبَرُ، لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ اَکْبَرُ، اَللَّهُ اَکْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ، اَللَّهُ اَکْبَرُ عَلی ما هَدانا، اَللَّهُ اَکْبَرُ عَلی ما رَزَقَنا مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعامِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلی ما أَبْلانا».
و مستحب است که نمازهای واجب و مستحب خود را در مسجد خیف به جا آورد، و روایت نموده است ابوحمزه ثمالی از حضرت باقر (علیه السلام) اینکه فرموده است: هر کس صد رکعت نماز در مسجد خیف واقع در منی بخواند قبل از اینکه از منی بیرون رود، معادل عبادت هفتاد سال خواهد بود، و هر کس در آن جا صد مرتبه «سُبحَانَ الله» بگوید، ثواب آن برابر ثواب بنده آزاده کردن است، و هر کس در آن جا صد مرتبه «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ» بگوید، ثواب آن برابر است با ثواب کسی که احیای نفس کرده باشد، و هر کس در آن جا صد مرتبه «الْحَمْدُ لِلَّهِ » بگوید، ثواب آن برابربا ثواب صدقه دادن خراج عراقین در راه خداوند جل و علا.