مرجع: آیت الله خمینی (ره)
موضوع: مستحبات وقوف در مشعر الحرام

مستحبات وقوف به مشعر الحرام ‏

بدان که مستحب است با تن و دلی آرام از عرفات به سوی مشعر الحرام ‏ ‏متوجه شده و استغفار نماید،و همین که از طرف دست راست به تلّ ‏ ‏سرخ رسید بگوید:‏ «‏‏اللّهُمَّ ارْحَمْ تَوَقُّفِی،وَ زِدْهُ فی عَمَلی،وَ سَلِّمْ دِینِی،وَ تَقَبَّلْ مَناسِکِیْ».‏

‏‏و در راه رفتن میانه‌روی نماید و کسی را آزار ندهد،و مستحب است ‏ ‏نماز شام و خفتن را تا مزدلفه به تأخیر اندازد اگر چه ثلث شب نیز بگذرد، ‏ ‏و میان هر دو نماز به یک اذان و دو اقامه جمع کند،و نوافل مغرب را بعد ‏ ‏از نماز عشا به جا آورد و در صورتی که از رسیدن به مزدلفه پیش از نصف ‏ ‏شب مانعی رسید،باید نماز مغرب و عشا را به تأخیر نیندازد و در میان راه ‏ ‏بخوابد،و مستحب است که در وسط وادی از طرف راستِ راه نزول ‏ ‏نماید،و اگر حاجی صروره باشد،مستحب است که در مشعر الحرام قدم ‏ ‏بگذارد،و مستحب است که آن شب را به هر مقدار که میسور باشد به ‏ ‏عبادت و اطاعت الهی به سر برد و این دعا را بخواند:‏ «‏‏اللّهُمَّ هذِهِ جَمْعٌ،اللَّهُمَّ إنّی أسْألُکَ أنْ تَجْمَعَ لِی فیها جَوامِعَ الخَیرِ، ‏ ‏اللّهُمَّ لا تُؤیِسْنِی مِن الْخَیْرِ الَّذی سألْتُکَ أنْ تَجْمَعُهُ لِی فی قَلبِی،وَ أطلُبُ ‏ ‏إلَیکَ أنْ تُعَرِّفَنِی ما عَرَّفْتَ أولِیائَکَ فیْ مَنْزِلی هذا،و أنْ تَقِیَنِی ‏ ‏جوامِعَ الشَرِّ».‏

‏‏و مستحب است بعد از نماز صبح با طهارت حمد و ثنای الهی را به جا ‏ ‏آورد،و به هر مقداری که میسور باشد از نعم و تفضلات حضرت حق ذکر ‏ ‏‏کند و بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد،آن گاه دعا نماید و این دعا را ‏ ‏نیز بخواند:‏ «‏‏اللَّهُمَّ رَبَّ الْمَشعَرِ الْحَرامِ،فُکَّ رَقَبَتی مِنَ النّارِ،وَ أوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ ‏ ‏رِزْقِکَ الْحَلال،وَ ادْرَأْ عَنِّی شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنَّ وَ الاِنْسِ،اللَّهُمَّ انتَ خَیْرُ ‏ ‏مَطلُوبٍ إلیهِ،وَ خَیرُ مَدْعُوٍّ و خَیْرُ مَسؤُولٍ،وَ لِکُلِّ وافِدٍ جائِزَةٌ،فَاجْعَلْ ‏ ‏جائِزَتی فی مَوْطِنِی هذا أنْ تُقِیلَنِی عَثْرَتِی،وَ تَقْبَلَ مَعذِرَتِی،وَ أنْ تُجاوِزَ ‏ ‏عَنْ خَطِیئَتی،ثُمَّ اجْعَلِ التَّقْوی مِنَ الدُّنیا زادِی».‏

‏‏و مستحب است سنگ‌ریزه‌هایی را که در منی رَمْی خواهد نمود از ‏ ‏مزدلفه بردارد،و مجموع آنها هفتاد دانه است و مستحب است وقتی که از ‏ ‏مزدلفه به سوی منی رفته و به وادی محسّر رسید به مقدار صد قدم مانند ‏ ‏شتر تند رود،و اگر سواره است سواری خود را حرکت دهد و بگوید:‏ «‏‏اللَّهُمَّ سَلِّم لی عَهدِی،وَ اقبَلْ تَوبَتِی،وَ أجِبْ دَعْوَتِی،وَ اخْلُفْنِی فِیمَنْ ‏ ‏تَرَکْتُ بَعْدِی».