در نماز طواف مستحب است بعد از حمد در رکعت اول سورۀ توحید و در رکعت دوم سورۀ جحد را بخواند،و پس از نماز،حمد و ثنای الهی را به جا آورده و صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و از خداوند عالم طلب قبول نماید و بگوید: «اللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّی،وَ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی،اَلْحَمْدُ للّهِ بِمَحامِدِهِ کُلِّها عَلی نَعْمائِهِ کُلِّها،حَتّی یَنْتَهِیَ الْحَمْدُ الی ما یُحِبُّ وَ یَرْضی،اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ،وَ تَقَبَّلْ مِنّی،وَ طَهِّرْ قَلْبی،وَ زَکِّ عَمَلی».
و در روایت دیگر است: «اللّهُمَّ ارْحَمْنی بِطاعَتی إِیّاکَ وَ طاعَةِ رَسُولِکَ صَلَّ اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ،اَللّهُمَّ جَنِّبْنی أَنْ أَتَعَدّی حُدُودَکَ،وَ اجْعَلْنی مِمَّنْ یُحِبُّکَ وَ یُحِبُّ رَسُولَکَ وَ مَلائِکَتَکَ وَ عِبادَکَ الصّالِحینَ».
و در بعضی از روایات است که حضرت صادق علیه السلام بعد از نماز طواف به سجده رفته و چنین میگفت: «سَجَدَ لَکَ وَجْهی تَعَبُّداً وَ رِقّاً،لا الهَ إِلّا أنْتَ حَقّاً حَقّاً،الأوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ الْآخِرُ بَعْدَ کُلِّ شَیْءٍ وَ ها أَنَا ذا بَیْنَ یَدَیْکَ ناصِیَتی بِیَدِکَ،فَاغْفِرْ لی إِنَّه لا یَغْفِرُ الذَّنْبَ الْعَظیمَ غَیْرُکَ،فَاغْفِرْ لی،فَاِنّی مُقِرٌّ بِذُنُوبی عَلی نَفْسی،وَ لا یَدْفَعُ الذَّنْبَ الْعَظیمَ غَیْرُکَ» .
و بعد از سجده،روی مبارک آن حضرت از گریه چنین بود که گویا در آب فرو رفته باشد.