۶۵۷ . آداب و مستحبات نماز طواف: در نماز طواف، مستحب است در رکعت اول، بعد از حمد سورۀ «توحید» و در رکعت دوم سورۀ «کافرون» را بخواند.
پس از نماز، حمد الهی بگوید و بر پیامبر و آل او (صلی الله علیه وآله و سلم) درود بفرستد و دعا کند که خداوند اعمالش را بپذیرد و بگوید: «اللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّی، وَ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی»؛ همچنین بگوید: «الْحَمْدُ لِلّهِ بِمَحامِدِهِ كُلِّها عَلی نَعْمآئهِ كُلِّها حَتّی يَنْتَهِیَ الْحَمْدُ الی ما يُحِبُّ وَ يَرْضی. اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ تَقَبَّلْ مِنِّي وَ طَهِّرْ قَلْبِي، وَ زَكِّ عَمَلِي».
در روایت دیگر آمده است که بعد از نماز طواف بگوید: «اللّهُمَّ ارْحَمْنِي بِطاعَتِي إِيّاكَ، وَ طاعَةِ رَسُولِكَ صلی الله عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ. اللّهُمَّ جَنِّبْنِي انْ أتَعَدّی حُدُودَكَ، وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يُحِبُّكَ وَ يُحِبُّ رَسُولَكَ وَ مَلائِكَتَكَ وَ عِبادَكَ الصّالِحِينَ».
در بعضی روایات است که حضرت صادق (علیه السلام) بعد از نمازِ طواف به سجده رفته، چنین میگفتند: «سَجَدَ وَجْهِي لَكَ تَعَبُّداً وَ رِقّاً، لا إِلهَ إِلّا اْنتَ حَقّاً حَقّاً، الْأَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ شَیْءٍ وَ الْآخِرُ بَعْدَ كُلِّ شَیْءٍ؛ وَها أَنَا ذا بَيْنَ يَدَيْكَ، ناصِيَتِي بِيَدِكَ، فَاغْفِر لِي إِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذَّنْبَ الْعَظِيمَ غَيْرُكَ، فَاغْفِرْ لِي، فَإِنِّي مُقِرٌّ بِذُنُوبِي عَلی نَفْسِي، وَ لا يَدْفَعُ الذَّنْبَ الْعَظِيمَ غَيْرُكَ».
و بعد از سجده، روی مبارک آن حضرت از گریه چنان بود که گویا در آب فرو رفته باشد.
پس از فراغ از نماز، مستحب است از «آب زمزم» بنوشد و به سر و پشت خود بریزد و بگوید: «اللّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نافِعاً وَ رِزْقاً واسِعاً وَ شِفاءً مِنْ كُلِّ دآءٍ وَ سُقْمٍ».
سپس نزد «حجرالأسود» بیاید و آن را «استلام» کند، اگر چه از دور باشد و از روبروی حجرالأسود با آرامش و وقار به سوی صفا برود.