آن كه شروع طواف از حجر الاسود باشد و در تحقق آن همين مقدار كافى است كه از نظر عرف شروع طواف از حجر باشد، و بايد تحقق از حجر احراز شود، و لازم نيست اوّل جزء از حجر به محاذات- برابر- اوّل جزء جلوى بدن باشد، اگر چه احتياط مستحب در محاذات مذكور است، و براى تحقق اين احتياط مىتواند قدرى پيش از حجر بايستد، و نيّت كند شروع طوافش را از نقطهاى كه محاذات واقعى در آن محقّق مىشود، و آنچه زايد بر شروع از اوّل حجر آورده شده به جهت حصول علم به تحقّق واجب باشد.
آن كه هر شوط طواف را تا رسيدن به حجر الاسود ادامه دهد و در آن جا ختم نمايد، و تحقق آن به اين است كه هر شوط را در همان جا كه آغاز نموده ختم نمايد، اگر چه در شوط آخر (شوط هفتم) احوط آن است كه تا كمى پس از حجر الاسود ادامه دهد، به اين قصد كه انجام مقدار زايد بر مقدار واجب، براى حصول علم به تحقّق واجب باشد.
آن كه خانۀ خدا را در تمام احوال طواف در طرف چپ بدن قرار دهد بنابراين اگر طرف راست يا رو به رو يا پشت بدن قرار دهد- عمدا باشد يا سهوا، حتى اگر به جهت مزاحمت ديگرى باشد- آن مقدار جزء طواف شمرده نمىشود، و بايد دوباره آن مقدار را به جا آورد.
و ميزان در قرار دادن خانه را در طرف چپ نظر عرف است، و اعمال دقتهاى غير عرفى، حتى در مورد حجر اسماعيل (عليه السّلام) و چهار ركن خانه واجب نيست.
آن كه حجر اسماعيل (عليه السّلام) را داخل مطاف قرار دهد به اين معنى كه طوافكننده وقتى به حجر اسماعيل (عليه السّلام) مىرسد داخل حجر نشود و از بيرون آن طواف نمايد.
آن كه طواف به دور كعبه صورت گيرد يعنى اين كه شاذروان- كه نام قدرى پيشآمدگى پايين ديوار كعبه است- خارج از مطافش- محلّ طوافش- باشد.
آن كه هفت شوط بىكم و زياد و با حركت اختيارى به دور كعبه طواف كند پس اگر كمتر از هفت شوط طواف كند كفايت نمىكند، و اگر بيش از آن طواف كند، چنانچه با علم و از روى عمد باشد، طواف باطل است، ولى اضافه كردن مقدارى براى حصول يقين به اين كه هفت شوط را به طور كامل انجام داده است- و نه به قصد اين كه اضافه جزء طواف باشد- مانعى ندارد، و اگر قدرى از طواف را بدون اختيار انجام دهد، صحيح نبوده و بايد آن مقدار را با اختيار تدارك نمايد.
آن كه هفت شوط طواف و اجزاى هر شوط را به گونهاى انجام دهد كه از نظر عرفى پى در پى باشد. آن كه هفت شوط طواف و اجزاى هر شوط را به گونهاى انجام دهد كه از نظر عرفى پى در پى باشد مگر در مواردى كه بعد خواهد آمد.
مسأله 300- احتياط آن است كه طواف بين خانۀ خدا و مقام حضرت ابراهيم (عليه السّلام) باشد و اين مقدار- كه تقريبا بيست و شش ذراع و نيم است- در همۀ اطراف كعبه رعايت شود، و چون طواف بايد از پشت حجر اسماعيل (عليه السّلام) باشد- آن طور كه در امر چهارم گذشت- محلّ طواف در ناحيۀ حجر تنگ شده و به شش ذراع و نيم تقريبا مىرسد، ولى اقوى اين است كه طواف در خارج اين مقدار براى كسى كه متمكّن از طواف در اين مقدار بدون حرج باشد كفايت مىكند، اگر چه مكروه است.
و امّا براى كسى كه متمكّن از طواف در آن مقدار نيست، يا براى او حرجى است، جايز است- بدون كراهت- از پشت مقام طواف نمايد.