1- مستحب است رفتن به صفا از درى باشد كه مقابل حجر الاسود است، و با آرامش و وقار به طرف صفا حركت كند.
2- و پس از استقرار بر كوه صفا به كعبه نگاه كند، و به ركنى كه حجر الاسود در آن است متوجّه شود و حمد و ثناى الهى را به جا آورد، و نعمتهاى ظاهرى و باطنى او را به ياد آورد،
سپس هفت مرتبه «اَللَّهُ اَکْبَرُ» بگويد،
و هفت مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ»
و هفت مرتبه «لا إِلهَ اِلَّا اللَّه»
و سه مرتبه «لا إِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ یُمِیتُ وَ یُحْیِی وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ».
آنگاه بر محمد و آل او (صلى اللّه عليه و اله و سلم) درود فرستد، سپس سه مرتبه بگويد: «اَللَّهُ أَکْبَرُ عَلی ما هَدانا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلی ما اَبْلانا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْحَیِّ الْقَیُّومِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْحَیِّ الدَّآئِمِ».
سپس سه مرتبه بگويد: «اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، لا نَعْبُدُ إِلاَّ إِیَّاهُ، مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ».
سپس سه مرتبه بگويد: «اَللَّهُمَّ اِنِّی أَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَ الْعافِیَةَ وَ الْیَقِینَ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ».
سپس سه مرتبه بگويد: «اَللَّهُمَّ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ»
سپس صد مرتبه «اَللَّهُ اَکْبَرُ» و صد مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ» و صد مرتبه «سُبْحانَ اللَّهِ» بگويد، و سپس بگويد: «لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ، اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ غَلَبَ الْأَحْزابَ وَحْدَهُ، فَلَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، وَحْدَهُ وَحْدَهُ، اَللَّهُمَّ بارِکْ لِی فِی الْمَوْتِ وَ فِی ما بَعْدَ الْمَوْتِ، اَللَّهُمَّ إِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ ظُلْمَةِ الْقَبْرِ وَ وَحْشَتِهِ، اَللَّهُمَّ اَظِلَّنِی فِی ظِلِّ عَرْشِکَ یَوْمَ لا ظِلَّ إِلّا ظِلُّکَ».
سپس دينش و خودش و اهلش را به خدا امانت بسپارد با خواندن مكرر اين دعا: «أَستَوْدِعُ اللَّهَ الرَّحْمنَ الرَّحِیمَ، اَلَّذِی لا تَضِیعُ وَدائِعُهُ دِینِی وَ نَفْسِی اَهْلِی، اَللَّهُمَّ اسْتَعْمِلْنِی عَلی کِتابِکَ وَ سُنَّةِ نَبِیِّکَ وَ تَوَفَّنِی عَلی مِلَّتِهِ وَ اَعِذْنِی مِنَ الْفِتنَةِ»
سپس سه مرتبه «اَللَّهُ اَکْبَرُ» بگويد:
آنگاه آنچه را كه گذشت دوبار تكرار كند، سپس يك بار «اَللَّهُ اَکْبَرُ» بگويد.
آنگاه آنچه را كه گذشت يك بار تكرار كند.
و اگر تمام آنچه كه در شمارۀ (2) تا اين جا ذكر شد نتوانست انجام دهد، هر مقدار از آن را مىتواند انجام دهد.
3- و روايت شده كه امير المؤمنين (عليه السّلام) هر گاه بر كوه صفا بالا مىرفت رو به كعبه مىكرد، سپس دو دست خود را بلند مىكرد و بعد مىگفت: «اَللَّهُمَّ اغْفِرْلِی کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ قَطُّ، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَیَّ بِالْمَغْفِرَةِ، فَإِنَّکَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ، اَللَّهُمَّ افْعَلْ بِی ما اَنْتَ اَهْلُهُ، فَاِنَّکَ إِنْ تَفْعَلْ بِی ما اَنْتَ اَهلُهُ تَرْحَمْنِی وَ إِنْ تُعَذِّبْنِی فَاَنْتَ غَنِیٌّ عَنْ عَذابِی وَ اَنَا مُحْتاجٌ اِلی رَحْمَتِکَ، فَیا مَنْ اَنَا مُحْتاجٌ اِلی رَحْمَتِهِ ارْحَمْنِی، اَللَّهُمَّ لا تَفْعَلْ بِی ما اَنَا اَهْلُهُ، فَإِنَّکَ اِنْ تَفْعَلْ بِی ما اَنَا اَهْلُهُ تُعَذِّبْنِی وَ لَنْ تَظْلِمْنِی، أَصْبَحْتُ اَتَّقِی عَدْلَکَ وَ لا أَخافُ جَوْرَکَ، فَیا مَنْ هُوَ عَدْلٌ لا یَجُورُ ارْحَمْنِی»
4- و از امام صادق (عليه السّلام) روايت شده كه فرموده است: «اگر مىخواهى مالت افزون شود، زياد بر كوه صفا بايست».
5- و مستحب است پياده سعى كند، و با آرامش و وقار تا رسيدن به جاى منارۀ اوّل راه برود و از آن جا تا جاى منارۀ دوم هروله نمايد (و بر زنان هروله نيست) و سپس با آرامش و وقار حركت كرده تا به مروه بالا رود و بر آن همان كه بر كوه صفا انجام داد انجام دهد، سپس به همان صورتى كه از صفا به مروه رفت، از مروه به صفا برگردد.
و اگر سواره سعى را انجام مىدهد، با سرعت بيشترى بين دو مناره حركت كند.
6- و سزاوار است در حال سعى در گريه كردن كوشش كند و بسيار خدا را بخواند.
7- و مستحب است سعى را با طهارت از حدث اكبر و اصغر انجام دهد.