مسأله 1016ـ هرگاه در عدد سنگهایى که زده شک کند، بنا را بر کمتر مى گذارد، و آنچه را که شک دارد بجا مى آورد، و اگر بعد از اتمام رمى یقین کند که کمتر بجا آورده، چنانچه موالات به هم نخورده باقیمانده را بجا مى آورد، و اگر موالات به هم خورده، احتیاط آن است که آن را تکمیل کند، و سپس از نو هفت سنگ بزند.
مسأله 1017ـ چنانچه بعد از انجام رمى و بازگشت به چادرهاى محلّ استراحت، در عدد سنگهایى که پرتاب کرده شک کند، اگر شک در کمتر از هفت سنگ باشد مانند مسأله سابق عمل مى کند، و اگر شک در بیش از هفت باشد اعتنا نمى کند.
مسأله 1018ـ اگر بعد از قربانى کردن، یا تراشیدن یا کوتاه کردن سر، در تعداد سنگها شک کند، اعتنا نمى کند.
مسأله 1019ـ هرگاه بعد از فراغت از رمى جمرات و اتمام آن، شک کند که سنگها را درست انداخته یا نه، (یعنى شک در شرایط کند) بنا را بر صحّت مى گذارد.

مسأله 1020ـ همان گونه که قبلا نیز اشاره شد کسانى که به واسطه عذر نمى توانند در روز رمى کنند باید در شب رمى کنند، و اگر در شب هم از آن عاجز باشند، یا خوف خطر و ضررى باشد، باید کسى را نایب کنند که در روز بجاى آنها رمى کند.
مسأله 1021ـ رمى از طبقه دوّم مانعى ندارد ; مخصوصاً در هنگام ازدحام، و این کار بر نایب گرفتن مقدّم است.
مسأله 1022ـ لازم است شخصى به نیابت از بچّه ها، بیماران و کسانى که به واسطه عذرى نمى توانند شخصاً رمى کنند، رمى جمرات را انجام دهد; البتّه این کار باید با اذن و اجازه آن افراد باشد، و در مورد بچّه هاى غیرممیّز به اذن ولیّشان است.
مسأله 1023ـ هرگاه پس از آن که نایب رمى جمرات را انجام داد، بیمار خوب شود، لازم نیست رمى را دوباره خودش انجام دهد، ولى در مورد شخصى که بیهوش بوده، چون نیابت اجازه مى خواهد (و نایب بدون اجازه او این کار را کرده) احتیاط آن است که خودش دوباره انجام دهد; امّا اگر در بین رمىِ نائب، بیمار خوب شود یا بیهوش هوشیار گردد، باید خودش از اوّل شروع کند، و به آن مقدار که نایب انجام داده اکتفاء نکند.

مسأله 1024ـ هرگاه کسى از روى فراموشى یا ندانستن مسأله، رمى جمرات را ترک کند لازم است تا روز سیزدهم، هر وقت یادش آمد، یا متوجّه مسأله شد، قضا کند، و بهتر این است آنچه را مربوط به قضاى روز قبل است پیش از ظهر بجا آورد، و وظیفه همان روز را بعد از ظهر انجام دهد، ولى مانعى ندارد هر دو را در یک وقت بجا آورد; (اوّل قضاى روز گذشته، سپس وظیفه همان روز).
مسأله 1025ـ چنانچه پس از بازگشت از منى به مکّه متوجّه شد که رمى جمره را بجا نیاورده، باید به منى بازگردد و آن را بجا آورد; ولى اگر روز سیزدهم بگذرد، باید آن را در سال آینده در همان ایّام قضا کند، و اگر نمى تواند، کسى را نایب بگیرد که براى او قضا کند.
مسأله 1026ـ اگر کسى از روى عمد رمى جمره را ترک کند گناه کرده، ولى حجّ او باطل نمى شود، و باید مطابق مسأله قبل عمل کند.