مرجع: آیت الله نوری همدانی
موضوع: مستحبات وقوف در مشعر الحرام

مستحبات وقوف در مشعر الحرام

بدان که مستحب است با تن و دلی آرام از عرفات به سوی مشعرالحرام متوجه شده و استغفار نماید، و همین که از طرف دست راست به تلّ سرخ رسید بگوید: «اَللهمَّ ارْحَمْ توَقُّفی وَ زِدهُ فی عَمَلی، وَ سَلِّمْ لی دینی، وَ تَقَبّلْ مَناسِکی».
و در راه رفتن میانه روی نماید و کسی را آزار ندهد، و مستحب است نماز شام و خفتن را تا مشعر الحرام به تأخیر اندازد اگر چه ثلث شب نیز بگذرد، و میان هر دو نماز به یک اذان و دو اقامه جمع کند، و نوافل مغرب را بعد از نماز عشا بجا آورد و در صورتی که از رسیدن به مشعر الحرام پیش از نصف شب مانعی رسید، باید نماز مغرب و عشا را به تأخیر نیندازد و در میان راه بخواند و مستحب است که در وسط وادی از طرف راست راه نزول نماید، و اگر حاجی صروره باشد مستحب است که در مشعر الحرام قدم بگذارد و مستحب است که آن شب را به هر مقدار که میسور باشد به عبادت و اطاعت الهی بسر برد و این دعا را بخواند: «اَللّهمَّ هِذِه جُمَعُ، اَللّهمَّ إنّی أسألُکَ أنْ تَجمَعَ لی فیها جَوامِعَ الخَیرِ، اللّهمَّ لا تؤیِسْنی مِنَ الخَیرِ الّذی سَألتُکَ أنْ تَجمَعَهُ لی فی قَلبی، وَ أطلُبُ إلَیکَ أنْ تُعرّفنی ما عَرّفتَ أولِیائِکَ فی مَنزِلی هَذا وَ أن تَقِیَنی جَوامِعَ الشّرِّ».
و مستحب است بعد از نماز صبح با طهارت حمد و ثنای الهی را بجا آورد، و به هر مقداری میسور باشد از نعم و تفضلات حضرت حق ذکر کند و بر محمد و آل محمد صلوات الله علیهم صلوات بفرستد آنگاه دعا نماید و این دعا را نیز بخواند: «اَللّهمَّ رَبَّ المَشعَرِ الحَرامِ فُکَّ رَقَبَتی مِنَ النّارِ، وَ أوسِعْ عَلَیَّ مِن رِزقِکَ الحَلالِ، وَ أدْرأ عَنّی شَرَّ فَسَقَه الجِنَّ وَ الإنسِ، اللَّهمَّ أنتَ خَیرُ مَطلوبٍ إلیهِ وَ خَیرُ مُدْعُوٍّ وَ خَیرُ مَسئولٍ، وَ لِکُلِّ وَافِدٍ جائِزَهٌ فَاجعَل جائِزَتی فی مَوطِنی هذا أن تُقیلَنی عَثرَتی وَ تَقْبَلَ. مَعذِرتَی وَ أنْ تُجاوِزَ عَن خَطیئَتی، ثُمَّ اجعَلِ التّقوی مِنَ الدُّنیا زادی».
و مستحب است سنگ ریزه هایی را که در منی رمی خواهد نمود از مردلفه بردارد و مجموع آنها هفتاد دانه است و مستحب است وقتی که از مزدلفه به سوی منی رفته و به وادی محسر رسید به مقدار صد قدم مانند شتر تند رود و اگر سواره است سواری خود را حرکت دهد و بگوید: «اَللّهمَّ سَلّمْ لی عَهدِی وَ اقبَل تَوبَتی وَ أجِبْ دَعوَتِی وَ اخلُفْنی فِیمَن تَرَکتُ بَعِدی».