1- خیمه اش را در محلی که آن را نمره گویند و متصل به عرفات است بزند.
2- در دست چپ کوه و پائین آن در زمین هموار وقوف کند و مکروه است که بالای کوه رود.
3- با رفقا در یک جا وقوف کند.
4- با طهارت باشد و غسل کند.
5- هر چه را که باعث تشویش حواس و مانع از کمال توجه به خدا می شود رفع کند.
6- نماز ظهر و عصر را اول وقت با یک اذان و دو اقامه بجا آورد.
7- بعد از نماز بایستد و مشغول دعا شود.
8- در تمام مدت وقوف، بایستد و نشسته یا سواره بودن در حال وقوف مکروه است، و اگر نمی تواند بایستد هر قدر می تواند بایستد، و اگر ایستادن مانع از حضور قلب و توجه باشد نشستن بهتر است.
9- رو به قبله کند، و دل خود را متوجه به خداوند عالم نماید و حمد و ثنای او را بجا آورد، و تمجید و تهلیل بکند و صد مرتبه «الله اکبر» و صد مرتبه «الحمدلله» و صد مرتبه «سبحان الله» و صد مرتبه «لا اله الّا الله» بگوید و صد مرتبه «آیه الکرسی» بخواند و صد مرتبه «صلوات بر محمد و آل محمد» (صلَّی الله علیه و آله و سلم) بفرستد و هم چنین صد مرتبه سوره «انا انزلناه» بخواند و صدمرتبه «لا حول ولا قوه الّا بالله» بگوید و صد مرتبه سوره «قل هو الله احد» بخواند.
10- آن چه می خواهد دعا کند و دعا زیاد کند که این روز روز دعا و مسألت است و هیچ چیز در نزد شیاطین خوشتر از این نیست که انسان را از خداوند متعال غافل سازند.
11- پناه بردن به خدا از شیطان.
12- شمردن گناهان و توبه و استغفار کردن.
13- گریه کردن، و اگر نتواند، خودش را بگریه وادار کند.
14- دعا برای خود و پدر و مادر و برادران مؤمن، و اقل آن چهل نفر است، و در حدیث است که آنچه او برای برادر مؤمن طلب کند فرشته ای موکل است که برای او صدهزار برابر آن را طلب کند.