1- آن كه قرباني شتر باشد و بعد از آن گاو و بعد از گاو گوسفند.
2- قرباني بسيار چاق و فربه باشد.
3- اگر شتر يا گاو است ماده باشد، و اگر گوسفند يا بز است نر باشد.
4- شتر در حال نحر ايستاده و از سر دستها تا زانوي آن بسته باشد، و كسي كه قرباني ميكند در طرف راست شتر بايستد و كارد يا نيزه يا خنجر را به گودي گردنش فرو برد.
5- در وقت نحر شتر يا ذبح گاو و گوسفند بگويد: «وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمآوَاتِ وَالْارْضَ حَنِيفاً مُسْلِماً وَمَا أنَا مِنَ المُشْرِكِيْنَ، إنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِهِ رَبِّ العَالَمِينَ، لاَشَرِيكَ لَهُ وَبِذلِكَ اُمِرْتُ وَأنَا مِنَ المُسْلِمِينَ، اَللّهُمَّ مِنْكَ وَلَكَ، بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ و اللهُ أكْبَرُ، اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي».
(و در بعضي روايات اين تتمه وارد شده است.)
«اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي كَاَ تَقَبَّلْتَ مِنْ إبْرَاهِيمَ خَلِيلِكَ وَمُوْسي كَلِيمِكَ وَمُحَمَّدٍ حَبِيبِكَ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَعَلَيهِمْ».
6- مستحب است كه خودش قرباني را نحر يا ذبح كند و اگر نميتواند دست روي دست كسي كه آن را ميكشد بگذارد.