مسأله 194. بعد از قرباني كردن بايد حلق كنند، يعني سرشان را بتراشند يا تقصير نمايند، يعني قدري از ناخن يا موي شارب خود را بگيرند، و براي مردي كه موي سر خود را با يكي از مواد چسبنده چسبانيده، يا موي خود را جمع كرده و گره زده و درهم پيچيده و بافته باشد، احتياط لازم تراشيدن تمام سر است، و هم چنين هر كسي كه حج اول او باشد احتياط واجب براي او تراشيدن موي تمام سر و اكتفا نكردن به تقصير است.
مسأله 195. بر زنها و خنثي، يعني كسي كه هم آلت مردي و هم آلت زني دارد، واجب است تقصير كردن، يعني ناخن گرفتن يا از مو گرفتن و براي آنها سر تراشيدن جايز نيست.
مسأله 196. در حلق يا تقصير بايد نيت كند كه براي انجام فرمان خداوند متعال در حج تمتع حجة الاسلام سر خود را ميتراشم يا مو يا ناخن خود را ميگيرم، و بهتر آن است كه كسي سر او را ميتراشد نيز نيت كند.
مسأله 197. وقتي حاجي حلق يا تقصير نمود، هر چه بر او در احرام حرام شده بود حلال ميشود، مگر زن و صيد و بوي خوش.
مسأله 198. بنابر احتياط واجب بايد رمي و قرباني و حلق يا تقصير را به ترتيب بجا آورد، ولي اگر از روي فراموشي يا ندانستن مسأله اول قرباني كرد و بعد رمي و حلق نمود يا اول حلق كرد و بعد رمي و قرباني را انجام داد، ضرر ندارد و اگر عمداً خلاف ترتيب عمل كند مشهور آن است كه اعاده واجب نيست، ولي اگر احتياط ممكن باشد ترك نكند.
مسأله 199. اگر در روز عيد حلق يا تقصير را فراموش كرد تا از مني بيرون رفت، واجب است برگردد و حلق يا تقصير كند، و اگر ممكن نشود در هر جا يادش آمد حلق يا تقصير كند، و مستحب است اگر ممكن شود موي خود را به مني بفرستد، كه در آنجا دفن شود.
مسأله 200. اگر حلق يا تقصير را فراموش كند، و بعد از طواف يادش بيايد بايد حلق يا تقصير كند، و دوباره طواف را بجا آورد، و اگر بعد از طواف و سعي يادش بيايد، بايد بعد از حلق يا تقصير دوباره طواف و سعي را انجام دهد.