مسأله 202. هفتم و هشتم و نهم و دهم و يازدهم از واجبات حج تمتع، طواف زيارت و نماز آن و سعي بين صفا و مروه و طواف نساء و نماز آن مي‌باشد، پس واجب است بعد از رمي و قرباني و حلق يا تقصير، از مني به مكه برگردد، و آن‌ها را به دستوري كه در عمره تمتع گفته شد بجا آورد، ليكن واجب نيست كه بعد از اعمال مني فوراً به مكه برگردد، بلكه مي‌تواند تا روز يازدهم برگشتن به مكه را تأخير بيندازد، و بلكه بعيد نيست جايز باشد تا آخر ذي حجه اعمال مكه را تأخير بيندازد، اگر چه احوط آن است كه تأخير نيندازد.

مسأله 203. جايز نيست براي متمتع پيش از رفتن به عرفات و مشعر و مني بجا آوردن طواف و سعي، ولي كسي كه نتواند بعد از برگشتن به مكه آن را بجا آورد مثل زن كه گمان كند بعد از برگشتن از مني حيض يا نفاس ببيند يا آن كه پيرمرد بواسطه زيادي جمعيت بعد از برگشتن نتواند طواف كند، در اين صورت براي او جايز است پيش از رفتن به عرفات و مشعر و مني طواف و سعي را بجا آورد، و احتياط آن است كه بعد از برگشتن اگر ممكن شود در ايام تشريق (روز يازدهم و دوازدهم و سيزدهم) و اگر نه تا آخر ذيحجه طواف و سعي را دوباره بجا آورد.
مسأله 204. كسي كه يقين دارد بعد از برگشتن از مني در تمام ماه براي او طواف و سعي ممكن نمي‌شود، واجب است پيش از رفتن به عرفات و مشعر و مني طواف و سعي را بجا آورد، ولي احوط آن است كه پس از مراجعت از مني كسي را نائب بگيرد كه از طرف او طواف و نماز و سعي را بجا آورد.
مسأله 205. بعد از بجا آوردن طواف زيارت و نماز آن، و سعي بين صفا و مروه علاوه بر آن‌چه بواسطه تقصير بر او حلال شده بود، بوي خوش نيز بر او حلال مي‌شود، ولي صيد و زن بر او حرام است، و وقتي طواف نساء و نماز آن را كه دستورش مثل طواف زيارت و نماز آن است بجا آورد، زن و صيدهائي كه براي احرام بر او حرام شده بود بر او حلال مي‌شود، اما صيد حيوانات حرم كه حرمت آن براي حرم است بر او حرام مي‌باشد، و احتياط واجب در حج تمتع آن است كه پيش از طواف نساء و نماز آن از بوي خوش نيز اجتناب كند.
مسأله 206. از آن‌چه گفته شد معلوم شد كه هر كس حج تمتع بجا مي‌آورد بتدريج محرمات احرام در سه مرتبه بر او حلال مي‌شود: اوّل ـ بعد از حلق يا تقصير. دوم ـ بعد از سعي بين صفا و مروه. سوم ـ بعد از نماز طواف نساء.