مسأله 170. مستحب است كه سنگريزهها را شب عيد از مشعر بردارد، و مستحب است كه سنگريزهها رنگين يا برنگ سرمهاي يا رنگ ديگر و نقطه دار باشند. و آنها را دانه دانه از روي زمين بردارد و بقدر سر انگشت و سست باشند، و مستحب است كه در وقت سنگ انداختن پياده و با وضو باشد، بلكه احوط آن است، كه سنگها را بدست چپ بگيرد و با دست راست بيندازد، و نيز مستحب است كه رمي مقارن ظهر باشد. و وقتي سنگريزهها را بدست ميگيرد اين دعا را بخواند: «اَللّهُمَّ هذِهِ حَصَياتِي فَأَحْصِهِنَّ لِي، وَارْفَعْهُنَّ فِي عَمَلِي».
و هر سنگريزه كه مياندازد اين دعا را بخواند: «اَللهُ أكْبَرُ، اَللّهُمَّ ادْحَرْ عَنِّي الشَّيْطَانَ، اللَّهُمَّ تَصْدِيقاً بِكِتَابِكَ وَعَلي سُنَّةِ نَبِيَّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللهُ عَلَيه وَآلِهِ، اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي حَجّاً مَبْرُوراً، وَعمَلاً مَقْبُولاً، وَسَعْياً مَشْكُوراً وَذَنْباً مَغْفُوراً».
و ميانه او و جمره ده ذراع يا پانزده ذراع فاصله باشد، و پشت به قبله كند و روي به جمره، به خلاف دو جمره ديگر كه مستحب است در آنها رو به جانب قبله باشد، و آن كه سنگريزه را برانگشت بزرگ بگذارد، و با ناخن انگشت شهادت (سبابه) بيندازد، و چون بجاي خود آيد در مني، سنت است كه اين دعا را بخواند: «اللَّهُمَّ بِكَ وَثِقْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، فَنِعْمَ الرَّبُّ وَنِعْمَ المَوْلي وَنِعْمَ النَّصِيْرُ».