مسأله ۳۵۷ـ سعي نيز همانند طواف، ركن است و حكم ترك آن، عمداً يا سهواً، همانند ترك طواف است كه پيشتر بدان اشاره شد.
مسأله ۳۵۸ـ اگر سعي را فراموش كند و از احرام عمره خارج شود و با همسر خود آميزش كند، بايد علاوه بر قضاي سعي، بنا بر احتياط واجب يك گاو كفاره بدهد.
مسأله ۳۵۹ـ اگر بهخاطر فراموشی يك دور يا بيشتر بر سعي بيفزايد، سعي او صحيح است و كفارهاي بر او نيست و كسي كه مسأله را نميداند، در حكم كسي است كه آن را فراموش كرده باشد.
مسأله ۳۶۰ـ اگر هفت دور اضافه سعي بهجا آورد ـ بدين معنا كه گمان كند هر رفت و برگشت، يك دور به حساب ميآيد ـ سعي او صحيح است و نيازي به تكرار آن نيست. همچنين اگر در حال سعي، به ياد آورد كه بيش از هفت شوط سعي انجام داده، سعي او صحيح است، ولي بايد از زمان يادآوري، بقيهي مقدار اضافه را ادامه ندهد.
مسأله ۳۶۱ـ اگر كسي سهواً سعي را ناقص بهجا آورد، پس از به يادآوردن بايد آن را به اتمام برساند، و اگر پس از بازگشت به وطن به ياد آورد، واجب است براي اتمام آن به مكه بازگردد، اما اگر در اين كار عسر و حرجي باشد، ميتواند نايب بگيرد.