[مساله:۹۵۵]اموری كه در احرام عمره مستحب بود، در احرام حج نيز مستحب است و پس از اينكه شخص، احرام بسته و از مكّه بيرون آمد، همين كه بر ابطح مشرِف شود به آواز بلند تلبيه بگويد و چون متوجه منی شود بگويد: «أللّهُمّ اِيّاكَ أرْجُو وَاِيّاكَ أدْعُو فَبَلّغْني أمَلِي وَأصْلِحْ لي عَمَلي».
و با تن و دل آرام با تسبيح و ذكر حق تعالی برود و چون به مِنی رسيد بگويد: «اَلْحَمْدُ للّهِ الّذي أقْدَمَنِيها صالِحاً في عافِيَةٍ وَبَلّغَني هذا الْمَكانِ».
پس بگويد: «أللّهُمّ هذِهِ مِنی وَهِيَ مِمّا مَنَنْتَ بِهِ عَلَيْنا مِنَ الْمَناسِكِ فَأَسْأَلُكَ أنْ تَمُنّ عَلَيّ بِما مَنَنْتَ عَلی أَنْبِيائِكَ فَإنّما أَنَا عَبْدُكَ وَفي قَبْضَتِكَ».
و مستحب است شب عرفه را در منی بوده و به اطاعت الهی مشغول باشد و بهتر آن است كه عبادات و خصوصاً نمازها را در مسجد خِيف به جا آورد و چون نماز صبح را خواند تا طلوع آفتاب تعقيب گفته پس به عرفات روانه شود و اگر خواسته باشد بعد از طلوع صبح روانه شود مانعی ندارد، ولی سنت آن است كه تا آفتاب طلوع نكرده از وادی مُحَسّر رد نشود و روانه شدن پيش از صبح مكروه است و چون به عرفات متوجه شود اين دعا را بخواند: «اَللّهُمّ اِلَيْكَ صَمَدْتُ وَاِيّاكَ اعْتَمَدْتُ وَوَجْهَكَ أرَدْتُ أسْأَلُكَ أنْ تُبارِكَ لِي في رِحْلَتي وَأنْ تَقْضِيَ لِي حاجَتي وَأنْ تَجْعَلَني مِمّنْ تُباهي بِهِ اليَوْمَ مَنْ هُوَ أفْضَلُ مِنّي».