مرجع: آیت الله شبیری زنجانی
موضوع: دعاهای مستحب در عرفات

None

از بهترین مستحبات وقوف در عرفات خواندن «دعای معروف حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام » و «حضرت امام زین العابدین علیه السلام » است و اعمال دیگری نیز در روایات آمده است.
6 - حمد و ثنای الهی کند و صد مرتبه «اَللَّهُ أَکبَرُ» بگوید و صد مرتبه «سوره توحید» بخواند و بگوید:
«اَللَّهُمَّ رَبَّ الْمَشاعِرِ کُلِّها فُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ اَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ وَ ادْرَأْ عَنِّی شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ. اَللَّهُمَّ لا تَمْکُرْ بِی وَ لا تَخْدَعْنِی وَ لا تَسْتَدْرِجْنِی. اَللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ بِحَوْلِکَ وَ جُودِکَ وَ کَرَمِکَ وَ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ، یا اَسْمَعَ السَّامِعِینَ وَ یا اَبْصَرَ النَّاظِرِینَ وَ یا اَسْرَعَ الْحاسِبِینَ وَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بِی کذا و کذا» و به جای «اَنْ تَفْعَلَ بِی کذا و کذا» حاجت خود را نام برد.
پس دست به آسمان بردارد و بگوید:
«اَللَّهُمَّ حاجَتِی إِلَیْکَ الَّتِی إِنْ اَعْطَیْتَنِیها لَمْ یَضُرَّنِی ما مَنَعْتَنِی وَ الَّتِی اِنْ مَنَعْتَنِیها لَمْ یَنْفَعْنِی ما اَعْطَیْتَنِی، اَسْأَلُکَ خَلاصَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ. اَللَّهُمَّ اِنِّی عَبْدُکَ وَ مِلْکُ یَدِکَ، ناصِیَتِی بِیَدِکَ وَ اَجَلِی بِعِلْمِکَ، اَسْأَلُکَ اَنْ تُوَفِّقَنِی لِما یُرْضِیکَ عَنِّی وَ اَنْ تُسَلِّمَ مِنِّی مَناسِکِیَ اَلَّتِی اَرَیْتَها خَلِیلَکَ إِبْراهِیمَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ دَلَلْتَ عَلَیْها نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْه وَ آلِهِ. اَللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ رَضِیتَ عَمَلَهُ وَ أَطَلْتَ عُمْرَهُ وَ اَحْیَیْتَهُ بَعْدَ المَوْتِ».
7 - این دعا را بخواند:
«لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ یُمِیتُ وَ یُحْیِی وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ، اَللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ، اَنْتَ کَما تَقُوُلُ وَ خَیْرُ ما یَقُولُ القآئِلُونَ، اَللَّهُمَّ لَکَ صَلاتی وَ دِینِی وَ مَحْیایَ وَ مَماتِی وَ لَکَ تُراثِی وَ بِکَ حَوْلِی وَ مِنْکَ قُوَّتِی، اَللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْفَقْرِ وَ مِنْ وَسْواسِ الصَّدْرِ وَ مِنْ شَتاتِ الْأَمْرِ وَ مِنْ عَذابِ النَّارِ وَ مِنْ عَذابِ الْقَبْرِ، اَللَّهُمَّ اِنِّی اَسْأَلُکَ مِنْ خَیْرِ ما تَأْتِی بِهِ الرِّیاحُ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما تَأْتِی بِهِ الرِّیاحُ وَ أَسْأَلُکَ خَیْرَ اللَّیْلِ وَ خَیْرَ النَّهارِ، اَللَّهُمَّ اجْعَلْ فِی قَلْبِی نُوراً وَ فِی سَمْعِی وَ بَصَرِی نُوراً وَ فِی لَحْمِی وَ دَمِی وَ عِظامِی وَ عُرُوقِی وَ مَقْعَدِی وَ مَقامِی وَ مَدْخَلِی وَ مَخْرَجِی نُوراً وَ اَعْظِمْ لِی نُوراً یا رَبِّ یَوْمَ اَلْقاکَ، إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ».
8 - آنگاه رو به قبله کند و این ذکرها را بگوید:
«سُبْحانَ اللَّهِ» صد مرتبه.
«اَللَّهُ أَکْبَرُ» صد مرتبه.
«ما شآءَ اللَّهُ، لا قُوَّةَ اِلّا بِاللَّهِ» صد مرتبه.
«اَشْهَدُ أَنْ لا اِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ» صد مرتبه.
9 - سپس آیات زیر را بخواند:
الف - آیه های اول تا دهم «سوره بقره».
ب - «سوره توحید» سه مرتبه.
ج - «آیة الکُرسی»
د - «إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلُ النَّهَارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ الْنُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ، أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ، تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ، اُدْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً، إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ وَ لَا تُفْسِدُواْ فِی الْأَرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً، إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ».
هـ - «سوره فَلق»
و - «سوره ناس»
10 - نعمتهای خدا را به یاد آورد و بر آنها خدا را شکر کند و بگوید:
«اَللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلی نَعْمآئِکَ الَّتِی لا تُحْصی بِعَدَدٍ وَ لا تُکافَأُ بِعَمَلٍ».
و آیاتی از قرآن که در آن «حمد» و «تسبیح» الهی و «الله اکبر» و «لا اله الا الله» آمده است بخواند.
بر محمد و اهل بیتش صلی الله علیه و آله درود فرستد.
خدا را به اسماء الهی که در قرآن آمده است، بخواند و بگوید:
«اَللَّهُ، عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ، اَلرَّحْمنُ، اَلرَّحِیمُ، اَلْمَلِکُ، اَلقُدُّوسُ، اَلسَّلامُ، اَلْمُؤْمِنُ، اَلْمُهَیمِنُ، اَلْعَزِیزُ، اَلجَبَّارُ، اَلْمُتَکَبِّرُ، اَلْخالِقُ، اَلبارِی ءُ، اَلْمُصَوِّرُ».
11 - سپس این دعا را بخواند:
«اَسْأَلُکَ یا اَللَّهُ یا رَحْمنُ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ وَ اَسْأَلُکَ بِقُوَّتِکَ وَ قُدْرَتِکَ وَ عِزَّتِکَ وَ بِجَمِیعِ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ بِجَمْعِکَ وَ بِاَرْکانِکَ وَ بِحَقِّ رَسُولِکَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ بِاسْمِکَ الْأَکْبَرِ الْأَکْبَرِ وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ، اَلَّذِی مَنْ دَعاکَ بِهِ کانَ حَقّاً عَلَیْکَ اَنْ لا تُخَیِّبَهُ وَ بِاسْمِکَ الْاَعْظَمِ الْاَعْظَمِ، اَلَّذِی مَنْ دَعاکَ بِهِ کانَ حَقّاً عَلَیْکَ اَنْ لا تَرُدَّهُ وَ أَنْ تُعْطِیَهُ ما سَأَلَ، اَنْ تَغْفِرَلِی جَمِیعَ ذُنُوبِی فِی جَمِیعِ عِلْمِکَ فِیَّ».
12 - حاجات خود را از خدا بخواهد و از خداوند کریم بخواهد که همه ساله حج نصیبش گرداند و بگوید:
«اَسْأَلُکَ الْجَنَّةَ» هفتاد مرتبه.
«اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّی وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ» هفتاد مرتبه.
پس بخواند:
«اَللَّهُمَّ فُکَّنِی مِنَ النَّارِ وَ اَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ الطَّیِّبِ وَ ادْرَأْ عَنِّی شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْاِنسِ وَ شَرَّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ».
13 - نزدیک غروب این دعا را بخواند:
«اَللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْفَقْرِ وَ مِنْ تَشَتُّتِ الْاَمْرِ وَ مِنْ شَرِّ ما یَحْدُثُ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ، أَمْسی ظُلْمِی مُسْتَجِیراً بِعَفْوِکَ وَ اَمْسی خَوْفِی مُسْتَجِیراً بِاَمانِکَ وَ اَمْسی ذُلِّی مُسْتَجِیراً بِعِزِّکَ وَ اَمْسی وَ جْهِیَ الْفانِی مُسْتَجِیراً بِوَجْهِکَ الْباقِی، یا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ وَ یا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطی، جَلِّلْنِی بِرَحْمَتِکَ وَ اَلْبِسْنِی عافِیَتَکَ وَ اصْرِفْ عَنِّی شَرَّ جَمِیعِ خَلْقِکَ».
پس بگوید:
«یا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ وَ یا اَوْسَعَ مَنْ اَعْطی، یا اَرْحَمَ مَنِ اسْتَرْحَمَ» و حاجات خود را از خدا بخواهد.
14 - پس از غروب این دعا را بخواند:
«اَللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ هذَا الْمَوْقِفِ وَ ارْزُقْنِیهِ مِنْ قابِلٍ اَبَداً ما اَبْقَیْتَنِی وَ اقْلِبْنِیَ الْیَوْمَ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجاباً لِی مَرحُوماً مَغْفُوراً لِی، بِاَفْضَلِ ما یَنْقَلِبُ بِهِ الیَوْمَ اَحَدٌ مِنْ وَفْدِکَ وَ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ وَ اجْعَلْنِی الْیَوْمَ مِنْ اَکْرَمِ وَفْدِکَ عَلَیْکَ وَ اَعْطِنِی اَفْضَلَ ما اَعْطَیْتَ اَحَداً مِنْهُمْ مِنَ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوانِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ بارِکْ لِی فِیما اَرْجِعُ اِلَیْهِ مِنْ اَهْلٍ اَوْ مالٍ اَوْ قَلِیلٍ اَوْ کَثِیرٍ وَ بارِکْ لَهُمْ فِیَّ».
و بسیار بگوید:
«اَللَّهُمَّ اَعْتِقْنِی مِنَ النَّارِ».