مسأله 422- تقصير پنجمين و آخرين واجب عمره تمتع است، و به اين معنى است كه مقدارى از ناخن دست يا پا، يا مقدارى از موى سر يا ريش و يا سبيل را براى بيرون شدن از عمره تمتع حجة الاسلام با نيت قربة الى اللّه كوتاه كند، كندن مو يا تراشيدن سر كفايت نمىكند بلكه تراشيدن سر حرام است.
مسأله 423- تقصير بايد بعد از سعى باشد، و لازم نيست فورا انجام گيرد، و در هر جايى كه بخواهد مىتواند آن را انجام دهد، در محل سعى باشد، يا در منزل و يا جاى ديگر.
مسأله 424- كسى كه عمدا تقصير را ترك كرده و براى حج احرام بسته است- چه حكم را بداند يا نداند- عمره او باطل است، و حج تمتع او به حج افراد بدل مىشود كه بايد بعد از حج افراد عمره مفرده به جاى آورد. حج افراد به جاى حج تمتع كفايت مىكند، هر چند خوب است از باب احتياط سال آينده حج تمتع را اعاده كند.
مسأله 425- كسى كه تقصير را فراموش كرده و براى حج احرام بسته است، عمره او صحيح است و از باب احتياط يك گوسفند كفاره دهد.
مسأله 426- پس از آنكه محرم- زن باشد يا مرد- در عمره تمتع تقصير كرد، تمام چيزهايى كه به سبب احرام بر او حرام شده بود- جز تراشيدن سر- حلال مىشود. اگر عمره تمتع را در ماه شوال انجام داده باشد تا سى روز بعد از عيد سعيد فطر مىتواند سر را بتراشد. اما اگر در ماه ذى القعده و بعد آن به جاى آورده باشد، نبايد سر را بتراشد، و اگر عمدا و از روى توجه سر را تراشيد، بايد يك گوسفند كفاره دهد. اما اگر به خاطر ندانستن حكم سر را بتراشد، كفاره بر او نيست، در عمره تمتع وظيفه تقصير است، حتى اگر موهاى سر به هم چسبيده يا به هم بافته باشد.
مسأله 427- اگر مرد بعد از سعى و پيش از تقصير به خاطر ندانستن حكم با زنش جماع كند، بايد يك شتر ماده يا نر كفاره دهد.
مسأله 428- تقصير پيش از انجام سعى حرام است. اگر عمدا و با آگاهى تقصير كند بايد كفاره دهد. اما اگر سهوا يا به خاطر ندانستن حكم انجام داده، كفاره واجب نيست.
مسأله 429- در عمره تمتع طواف نساء واجب نيست. اگر آن را به نيت رجاء انجام دهد اشكال ندارد.