مسأله 534- مراد از بيتوته در منى اين است كه حاجى شب در آنجا حضور داشته باشد و واجب نيست كه در روز آنجا بماند مگر به اندازه رمى جمرات.
مسأله 535- واجب است حاجى شب يازدهم و دوازدهم را در منى بماند، و كافى است نيمى از شب را در آنجا بماند خواه نيمه اول باشد يا دوم، و اگر شخصى نصف از شب را در آنجا بماند، كافى است و مىتواند آنجا را ترك نمايد و بقيه شب را در خارج از منى بگذراند.
چند دسته و گروه از بيتوته در منى معاف هستند
1- كسانى كه عذر دارند مانند بيماران و پرستاران و كسانى كه از مال و آبروى خود مىترسند.
2- كسانى كه در مكه در تمام شب مشغول انجام اعمال طواف يا عبادت ديگرى باشند و جز براى ضروريات خود مانند خوردن و آشاميدن و امثال آنها، كار ديگرى انجام ندهند، و همچنين كسى كه بعد از دخول شب، منى را به قصد عبادت در مكه ترك نمايد.
3- كسى كه خانه خدا را طواف نموده و مشغول عبادت است و آنگاه از مكه خارج شده و از خانههاى قديمى مكه بگذرد، جايز است در راه بيتوته نمايد بدون اينكه به منى برسد.
سه دسته بايد در شب سيزدهم نيز در منى بماند
1- كسى كه در مدت احرام خود شكار نموده است.
2- بنابر احتياط مستحب كسى كه با زنش نزديكى نموده باشد.
3- كسى كه در غروب روز دوازدهم هنوز در منى باشد.
مسأله 536- كسانى كه به خاطر ازدحام جمعيت يا مانع ديگرى هنگام بازگشت از منى، نتواند تا قبل از غروب از منى خارج گردد، در اين صورت اگر مىتواند واجب است شب را در آنجا بيتوته نمايد، و اگر نمىتواند و يا بيتوته در آنجا براى او مشقت داشته باشد، مىتواند از آنجا خارج شود و هيچ اشكالى ندارد هر چند بهتر است يك گوسفند كفاره بدهد.
مسأله 537- اگر كسى از روى عمد و علم به حكم و بدون عذر بيتوته در منى را به كلى ترك نمايد، حجش صحيح است اما گناه كرده، و براى هر شب واجب است يك گوسفند به عنوان كفاره قربانى نمايد، اما اگر كسى از روى جهل به حكم و يا از روى فراموشى و جاهل معذور، از بيتوته در منى خوددارى كند كفاره ندارد، اما جاهل مقصر، و عالم كه عمدا بيتوته را ترك نمايد، بنابر اقرب واجب است كفاره بدهد.
مسأله 538- اگر حاجى از منى خارج شود ولى به خاطر كارى بعد از دخول شب سيزدهم به منى برگردد، واجب نيست شب را در منى بيتوته نمايد.