واجب چهارم از واجبات حج رمی جمرهء عقبه است در روز عید. یعنی به جایی که نامش جمرهء عقبه است سنگریزه بیندازد. وآن چند شرط دارد:
1 - نیت وقصد قربت.
2 - بودن هفت ریگ، که کمتر از آن کفایت نمی کند چنان که کفایت نمی کند غیر از ریگ از اجسام.
3 - زدن ریگ ها یکی پس از دیگری باشد. وزدن دو تا یا بیشتر با هم کافی نیست.
4 - رسیدن سنگریزه ها به جمره.
5 - آن که رسیدن بایستی با پرتاب کردن باشد وگذاشتن سنگریزه بر جمره کافی نیست. وظاهر اینکه اگر سنگریزه در راه به چیزی برخورد نموده وسپس به جمره برسد کافی باشد. بلی اگر سنگریزه در راه به چیز نسبتاً سفتی مانند برخورد ودر آن جسته وبه جمره رسید، کفایت نخواهد کرد.
6 - آن که رمی بین طلوع وغروب آفتاب (در روز) باشد. وزنان وکسانی که کوچ از مشعر در شب برایشان جایز است، می توانند شب عید رمی جمره نمایند.
مسأله 381 هرگاه شک کند که سنگریزه به جمره رسید یا نه بنابر نرسیدن گذاشته وسنگ دیگری بزند، مگر آن که شک وی در وقتی باشد که به واجب دیگری مشغول شده یا پس از فرارسیدن شب باشد، که در این صورت اعتنا نکند.
مسأله 382 زدن جسم دیگری غیر از سنگریزه کافی نیست. و دو چیز در سنگریزه معتبر است:
1 - آن که از سنگ های حرم باشد. وبهتر این است که از مشعر برچیده شود.
2 - آن که بکر ودست نخورده باشند وقبلاً در رمی استعمال نشده باشند.
مسأله 383 کفایت نمودن زدن سنگ بر مقداری که بر ارتفاع جمره افزوده شده، محل اشکال است واحوط آن است که مقدار سابق را رمی نماید. واگر متمکن نباشد مقدار زیادی را خودش رمی کند ونایب نیز بگیرد برای زدن به مقدار سابق.
مسأله 384 چنان چه کسی از روی ندانستن مسأله یا فراموشی در روز عید رمی جمره ننمود، لازم است تا روز سیزدهم هر وقت یادش آمد یا مسأله را دانست تدارکش نماید وچنان چه شب یادش آمد، بایستی روز بعد آن را انجام دهد. واین در صورتی است که از کسانی نباشد که رمی در شب برایش جایز است. وحکمش خواهد آمد، چنان چه بعد از روز سیزدهم مسأله را دانست یا یادش آمد، احتیاط این است که به منی رفته ورمی نموده ودر سال بعد رمی را شخصاً خودش یا نایبش به جا آورد. وچنان چه پس از بیرون رفتن از مکه دانست یا یادش آمد، برگشتن بر او واجب نیست بلکه در سال بعد بنابر احتیاط شخصاً یا نایبش انجام دهد.
مسأله 385 چنان چه از روی فراموشی یا نادانی روز عید رمی ننمود وپس از طواف حج دانست یا یادش آمد وتدارک نمود، اعادهء طواف بر او واجب نیست، هرچند احوط است. ولی اگر ترک رمی از روی علم وعمد باشد، ظاهر این است که طوافش باطل است وواجب است که پس از تدارک رمی اعادهء طواف نماید.