بدان که برای حاجی مستحب است که روز یازدهم ودوازدهم وسیزدهم را در منی بماند، وحتی به جهت طواف مستحب از منی بیرون نرود. وتکبیر گفتن در منی بعد از پانزده نماز ودر غیر منی بعد از ده نماز که اول آن ها نماز ظهر روز عید است مستحب می باشد وبعضی آن را واجب دانسته اند. واولی در کیفیت تکبیر آن است که بگوید: «اَللهُ أکْبَرُ اَللهُ أکْبَرُ، لا إلهَ إلاَّ اللهُ وَاللهُ أکْبَرُ، اَللهُ أکْبَرُ وَلِلّهِ الْحَمْدُ، اللهُ أکْبَرُ عَلی ما هَدانَا، اللهُ أکْبَرُ عَلی ما رَزَقَنا مِنْ بَهِیمَهءِ الاَْنْعامِ، وَالْحَمْدُللهِ عَلی ما أبْلانا».
و مستحب است مادامی که در منی اقامت دارد نمازهای واجب ومستحب را در مسجد خیف به جا آورد. ودر حدیث است که صد رکعت نماز در مسجد خیف با عبادت هفتاد سال برابر است، وهر کس در آن جا صد مرتبه «سُبْحانَ اللهِ» بگوید ثواب آن برابر ثواب بنده آزاد کردن است، وهر کس در آن جا صد مرتبه «لا اِله إلاّ اللهُ» بگوید ثواب آن برابر است با ثواب کسی که احیای نفس کرده باشد، وهر کس در آن جا صد مرتبه «اَلْحَمْدُ للهِ» بگوید ثواب آن برابر است با ثواب خراج عراقین که در راه خدا تصدیق نماید.