واجب سیزدهم از واجبات حج، رمی جمرات سه گانه(جمرهء اولی، جمرهء وسطی، جمرهء عقبه) است. ورمی در روز یازدهم ودوازدهم واجب است. وهر گاه شب سیزدهم در منی بیتوته کند، رمی روز سیزدهم نیز بنابر احتیاط واجب خواهد شد. ورمی جمرات بایستی به مباشرت خود شخص انجام شود ونایب گرفتن در حال اختیار جایز نیست.
مسأله 436 در رمی واجب است ابتدا از جمرهء اولی سپس جمرهء وسطی ودر آخر جمرهء عقبه باشد. وچنان چه برخلاف این ترتیب عمل شود دوباره رمی کند، هر چند مخالفت از روی نادانی یا فراموشی باشد. بلی اگر بعد از اینکه جمر سابق را چهار ریگ زد فراموش نموده وبه جمر بعدی رفت، واجب نیست رمی را تماماً اعاده کند بلکه اگر سه ریگ دیگر به جمر قبلی زد کفایت می کند.
مسأله 437 واجباتی که در رمی جمرهء عقبه در اعمال روز عید قربان ذکر شد، در جمرات سه گانه نیز واجب است.
مسأله 438 رمی جمرات باید در روز انجام شود. وکسی که در روز نتواند رمی کند مانند غلام وچوپان وبدهکاری که می ترسد گرفتار شود وهر کسی که بر جان ومال وناموس خود بترسد (و این حکم شامل پیرمرد وزن وبچه وضعیف که بر جان خود از ازدحام می ترسند می باشد)، برای چنین کسانی جایز است رمی را شب آن روز انجام دهند. ولکن جایز نیست برای غیر از کسی که ترس از مکث در منی دارد، کوچ کردن در شب دوازدهم بعد از رمی تا بعد از ظهر آن روز.
مسأله 439 کسی که رمی روز یازدهم را فراموش کند واجب است روز دوازدهم آن را قضا نماید. وکسی که رمی روز دوازدهم را فراموش کرده، بایستی در روز سیزدهم قضا نماید. واحتیاط این است که در بین ادای همان روز وقضای روز قبل فاصله گذاشته،و قضای روز قبل را پیش از ادای همان روز به جا آورد وقضای روز قبل طرف صبح وادای همان روز هنگام زوال باشد.
مسأله 440 کسی که رمی را در منی فراموش نموده وپس از کوچ به مکه یادش آمد، واجب است به منی بازگشته ورمی نماید. وچنان چه فراموش شده رمی دو روز یا سه روز باشد، احتیاط این است که بین وظیفهء هر روز وروز دیگری یک ساعت فاصله بگذارد. وچنان چه پس از خروج از مکه یادش آمد که رمی نکرده، واجب نیست به منی برگردد بلکه در سال بعد خود یا نایبش آن را قضا نماید.
مسأله 441 بیماری که امید ندارد تا مغرب بهبود حاصل کند، برای رمی نایب بگیرد. وچنان چه اتفاقاً پیش از غروب آفتاب بهبودی یافت وحالش خوب شد، بنابر احتیاط خودش نیز رمی کند.
مسأله 442 حج به ترک رمی هرچند عمداً باشد باطل نمی شود وواجب است در سال بعد قضای آن را شخصاً یا به نایب گرفتن به جا آورد بنابر احتیاط.