مستحبات احرام چند چیز است:

1 - آن که قبلاً بدن خود را پاکیزه نموده وناخن وشارب خود را بگیرد وموی زیر بغل وعانه را با نوره ازاله نماید.

2 - کسی که قصد حج دارد از اول ماه ذی القعده وشخصی که قاصد عمرهء مفرده است پیش از یک ماه موی سر وریش را رها کند. وبعضی از فقها به وجوب آن قائل شده اند. واین قول اگر چه ضعیف است ولی احوط است.

3 - آن که پیش از احرام در میقات غسل احرام بنماید. واین غسل از زن حائض ونفساء نیز صحیح است. وتقدیم این غسل به خصوص در صورتی که خوف آن باشد که در میقات آن یافت نشود، جایز است. ودر صورت تقدیم اگر در میقات آب یافت شد،مستحب است غسل را اعاده بنماید. وبعد از این غسل اگر مکلف لباسی را پوشید یا چیزی را خورد که بر محرم حرام است، باز هم اعادهء مستحب است. واگر مکلف در روز غسل نمود، آن غسل تا آخر شب آینده کفایت می کند وهمچنین اگر غسل در شب نموده، تا آخر روز آینده کافی است. ولی اگر بعد از غسل وپیش از احرام به حدث اصغر محدث شد غسل را اعاده نماید.

4 - هنگام پوشیدن دو جامهء احرام بگوید: «الحَمْدُ للهِ الَّذِی رَزَقَنی مَا اُواری بِه عَوْرَتی، وَ اُؤدِّی فیهِ فَرْضی، وَ أعْبُدُ فیهِ رَبِّی، وَ أنْتَهی فیه إلی مَا أمَرَنِی. الحَمْدُ لله الَّذِی قَصَدْتُهُ فَبَلَّغَنی وَ أرَدْتُهُ فأعانَنی وَ قَبِلنی وَ لَمْ یَقْطَعْ بی، وَ وَجْهَهُ أرَدْتُ فَسَلَّمنی، فَهُوَ حِصْنی وَ کَهْفِی وَ حِرْزی وَ ظَهْری وَ مَلاذِی وَ رَجائی وَ مَنْجای وَ ذُخْری وَ عُدَّتی فِی شِدَتی وَ رَخَائی».

5 - آن که دو جامهء احرام از پنبه باشد.

6 - آن که احرام را به ترتیب ذیل ببندد: در صورت تمکن بعد از فریضهء ظهر ودر صورت عدم تمکن از آن، بعد از شش یا دو رکعت نماز نافله در رکعت اوّل پس از حمد سور توحید ودو رکعت دوّم سورهء جحد را بخواند، وشش رکعت افضل است وبعد از نماز، حمد وثنای الهی را به جا آورد وبر پیغمبر وآل او صلوات بفرستد آن گاه بگوید: «اَللّهُمَّ إنِّی أسئلُکَ أنْ تَجْعَلَنی مِمَّن اسْتَجابَ لَکَ، وَ آمَنَ بِوَعْدکَ، وَ اتَّبَعَ أمْرَکَ، فَإنِّی عَبدُکَ وَ فی قَبْضَتِکَ، لا اُوقِی الاَّ مَا وَقیت وَ لا آخذ الاّ ما أعْطَیْتَ، وَ قَدْ ذَکَرْتَ الحَجَّ فَأسْئَلُکَ أنْ تَعْزِمُ لی عَلَیهِ عَلَی کِتابِکَ وَ سُنَهءِ نَبیِکَ(صَلواتُکَ عَلیهِ وَ آله) وَ تُقَوِّیَنِی عَلی ما ضَعُفْتَ عَنْهُ وَ تَسَّلَمَ مِنّی مَناسِکی فی یُسرٍ مِنْکَ وَ عافیَهءٍ، وَ اجْعَلْنی مِنْ وَ فْدِکَ الَّذینَ رَضِیْتَ وَ ارْتَضَیْتَ وَ سَمَّیْتَ وَ کَتَبْتَ، اَللّهُمَّ إنِّی خَرَجْتُ مِنْ شُقَهءٍ بَعیدَهءٍٍ وَ أنْفَقْتُ مالِی ابْتِغَاء مَرْضاتِک، اَللّهُمَّ فَتَمِّم لی حَجِّی وَ عُمْرَتی، اَللّهُمَّ إنی اُریدُ التَّمَتُّع بِالْعُمْرَهءِ إلی الحَجِّ عَلَی کِتابِکَ وَ سُنِهء نَبیِّکَ(صَلوَاتُکَ عَلَیهِ وَ آلِهِ) فَإنْ عَرَضَ لی عارضٌ یَحْسُبنی فَحُلَّنی حَیثُ حَبَسَتَنی لِقَدَرِکَ الَّذی قَدَّرْتَ عَلَیَّ، اَللّهُمَّ إن لَمْ تَکُنْ حَجَهءً فَعُمْرَهءَ، أحْرَمَ لَکَ شَعْری وَ بَشَری وَ لَحْمی وَ دَمی وَ عِظِامی وَ مُخِّی وَ عَصَبِی مِنَ النِّساءِ وَ الثِّیابِ وَ الطِّیب، أبْتَغی بِذلِکَ وَجْهَکَ وَ الدَّارَ الاخِرَهءَ».

7 - آن که به نیت احرام تلفظ نموده وبه اخطار یا مجرد داعی نفسانی اکتفا ننماید. وبرای مردان مستحب است تلبیه را بلند بگویند.

8 - سابقاً گفتیم که تلبیه واجب که احرام به آن محقق می شود، بنابر احوط این است: «لَبَّیکَ اَللّهُمَّ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ لا شریک لک لَبَّیکَ، إنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعمَهءَ لَکَ وَ الْمُلکَ لا شَریکَ لَکَ»

و مستحب است بعد از آن بگوید: «لَبَّیکَ ذَا المَعارَجِ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ داعیاً إلی دار السّلامِ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ غفّار الذنوبِ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ أهْلَ التبیهء لَبَّیکَ، لَبَّیکَ ذا الجلالِ والاکرام لَبَّیکَ، لَبَّیکَ تبدئ والمعاد الیک لَبَّیکَ، لَبَّیکَ تستغنی ویفتقر الیک لَبَّیکَ، لَبَّیکَ مرهوباً ومرغوباً إلیک إله الحقِّ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ ذالنعماء والفضل الحسن الجمیل»

«لَبَّیکَ، لَبَّیکَ کشاف الکرب العظام لَبَّیکَ، لَبَّیکَ عبدک وابن عبدیک لَبَّیکَ، لَبَّیکَ یا کریم لَبَّیکَ».

و این جملات را نیز بگوید خوب است: «لَبَّیکَ اَتَقَرَّب إلیک بِمُحَمَّد وآل محمد لَبَّیکَ، لَبَّیکَ بحجهء أو عمرهء لَبَّیکَ، لَبَّیکَ وهذه عمرهء متعهء إلی الحج لبیک، لَبَّیکَ أهل التلبیهء لَبَّیکَ، لَبَّیکَ تلبیهء تمامها وبلاغها علیک»

9 - آن که تلبیه ها را در حال احرام تکرار کند ودر موارد آینده نیز آن را بگوید: وقت برخواستن از خواب، بعد از هر نماز واجب ومستحب، وقت رسیدن به سواره هنگام بالا رفتن از تلّ یا سرازیر شدن از آن، وقت سوار شدن یا پیاده شدن واوقات سحر تلبیه بسیار بگوید، وزن حائض ونفساء نیز این تلبیه ها را بگویند. وشخص متمتع تلبیه گفتن او در عمره مستمر خواهد بود تا آن که خانه های مکّه را ببیند وپس از آن قطع خواهد شد. واما حج، پس تلبیهء آن تا ظهر روز عرفه مستمر است وپس از آن بریده خواهد شد.

1 - همین که حاجی به حرم رسید پیاده شده وبه جهت دخول حرم غسل نماید.

2 - از برای تواضع وفروتنی نسبت به حضرت حق جل وعلا، پا برهنه شده ونعلین خود را در دست گرفته داخل حرم شود واین عمل ثواب زیادی دارد.

3 - وقت دخول حرم این دعا را بخواند: «اَللّهُمَّ اِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: وَ أَذِّنْ فِی النّاسِ بِالْحَجِّ یَأتُوکَ رِجالا وَ عَلی کُلِّ ضامِر یَاْتِینَ  مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمیق اَلّلهُمَّ اِنّی اَرْجُو اَنْ اَکُونَ مِمَّنْ اَجابَ دَعْوتَکَ، وَقَدْ جِئْتُ مِنْ شُقَّهء بَعیدَهء وَ فَجٍّ عَمیق، سامِعاً لِنِدائِکَ، وَ مُستَجیباً لَکَ، مُطیعاً لاَِمْرِکَ وَ کُلِّ ذِلکَ بِفَضْلِکَ عَلَیَّ وَاِحْسانِکَ إلَیَّ، فَلَکَ الْحَمْدُ عَلی ما وَفَّقْتَنِی لَهُ، أبْتَغِی بِذلِکَ الزُّلْفَهءَ عِنْدَکَ، وَالْقُرْبَهءَ إلَیْکَ، وَالْمَنْزِلَهءَ لَدَیْکَ، وَالْمَغْفِرَهءَ لِذُنُوبِی، وَالتَّوْبَهءَ عَلَیَّ مِنْهَا بِمَنِّکَ، اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَ حَرِّمْ بَدَنِی عَلَی النَّارِ، وَ آمِنِّی مِنْ عَذابِکَ وَ عِقابِکَ، بِرَحْمَتِکَ یَا أرْحَمَ الرَّاحِمِینَ» 

4 - وقت دخول حرم مقداری از علف «اذخر» گرفته آن را مضغ نماید.