شيخ طوسى و سيد بن طاووس گفته اند كه چون خواهى ايشان را وداع كنى بگو:
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَئِمَّةَ الْهُدَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَسْتَوْدِعُكُمُ اللَّهَ وَ أَقْرَأُ عَلَيْكُمُ السَّلاَمُ
سلام بر شما باد اى پيشوايان هدايت و رحمت و بركات خداى بر شما باد وداع و بدرود كنم با شما و به خدا سپارم شما را و به شما سلام می دهم
آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ بِمَا جِئْتُمْ بِهِ وَ دَلَلْتُمْ عَلَيْهِ اللَّهُمَّ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ
ايمان داريم به خدا و به پيغمبر و به آنچه شما آورديد و راهنمايى به آن فرموديد بار خدايا پس بنويس ما را از گواهان.
پس دعا بسيار كن و از خدا سؤال كن كه ديگر تو را به زيارت ايشان برگرداند و آخر عهد تو نباشد از زيارت ايشان.
علاّمه مجلسى(ره)، در«بحار» از يكى از نسخه هاى قديمى، زيارت مبسوطى ايراد فرموده و چون به تصريح ايشان و ديگران، بهترين زيارات براى آن بزرگواران زيارات جامعه است (مجموعه اى زيارات است كه به هر كدام زيارت جامعه گفته می شود مانند زيارت امين اللّه، جامعه معروفه و...) كه پس از اين ذكر خواهد شد ان شاء اللّه.
به همين خاطر ما در اين مقام به همين اندازه اكتفا كرديم و در باب اول، در ذكر زيارات حجج طاهره (ع) در ايام هفته، زيارتى براى حضرت امام حسن (ع) و زيارتى براى اين سه امام بزرگوار نقل كرديم، از آنها غفلت نشود بدان كه ما در زيارت هر يك از حجج طاهره (ع) غير از ائمه بقيع (ع) صلواتى براى صاحب زيارت ذكر می كنيم، و در صلوات بر اين بزرگواران اكتفا می كنيم به صلواتى كه در آخر باب زيارات ذكر می شود، به آنجا رجوع شود، و با ذكر صلوات بر ايشان ترازوى اعمال حسنه خود را سنگين كن.