حليمه سعديّه، دايه و مادر رضاعى رسول خدا (ص) بود كه آن حضرت را در كودكى از عبدالمطّلب (جدّ پيامبر) تحويل گرفت و ميان قبيله خود در بيرون مكّه برد، و به او شير داد و بزرگش كرد.
لذا افتخار دايگي رسول خدا (ص) كم فضيلتي نبود و خداوند متعال، حليمه سعديه را به شیردادن به پیامبر شرافت داده و به تربيت پیامبر مختص گردانیده است. او داراي عقل و فضل بود و خداوند در دنيا و آخرت از بركتش برخوردار كرد.
وی زنى با عاطفه و مهربان، و مورد احترام و علاقه حضرت رسول (ص) بود. در زيارت آن بانوى عظيم الشّأن چنين می گويى:
السَّلامُ عَلَيْكِ يا أُمَّ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكِ يا أُمَّ صَفِيِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكِ يا أُمَّ حَبِيبِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكِ يا أُمَّ الْمُصْطَفى، السَّلامُ عَلَيْكِ يا مُرْضِعَةَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكِ يا حَلِيمَةَ السَّعْدِيَّةِ، فَرَضِيَ اللَّهُ تَعالى عَنْكِ وَ أَرْضاكِ، وَ جَعَلَ الْجَنَّةَ مَنْزِلَكِ وَ مَأْواكِ، وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ.
درود بر تو ای مادر رسول خدا، درود بر تو ای مادر برگزیده خدا، درود بر تو ای مادر حبیب خدا، درود بر تو ای مادر مصطفی، درود بر تو ای شیردهنده رسول خدا، درود بر تو ای حلیمه سعدیه. خداوند از تو خشنود باد و تو را خشنود گرداند، و بهشت را منزل و مأوای تو قرار دهد، و رحمت و برکات خدا بر تو باد.