يكى از زيارت هاى بسيار معروف و معتبر است كه در كتاب هاى زيارات نقل شده است. مرحوم علامه مجلسى آن را از نظر متن و سند از بهترين زيارات دانسته كه مناسب است در همه حرم ها و مزارهاى ائمّه (ع) بر آن مداومت شود.
اين زيارت، هم از زيارت هاى مطلقه محسوب می شود كه در هر وقت می توان خواند، هم از زيارت هاى مخصوصه روز عيد غديرخم است و هم از زيارات جامعه اى است كه در همه حرم هاى مقدّس ائمّه (ع) خوانده می شود. محتوايى عرفانى و سراسر شور و اشتياق به قرب الهى دارد. كيفيّت آن چنان است كه به سندهاى معتبر روايت شده از جابر از امام محمّدباقر (ع) كه امام زين العابدين (ع) به زيارت اميرالمؤمنين (ع) آمد، و نزد قبر آن حضرت ايستاد، و گريست، و گفت:
السَّلامُ عَلَيْكَ يا أَمِينَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلى عِبادِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ جاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَ عَمِلْتَ بِكِتابِهِ، وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، حَتّى دَعاكَ اللَّهُ إِلى جِوارِهِ، فَقَبَضَكَ إِلَيْهِ بِاخْتِيارِهِ، وَ أَلْزَمَ أَعْداءَكَ الْحُجَّةَ مَعَ ما لَكَ مِنَ الْحُجَجِ الْبالِغَةِ عَلى جَمِيعِ خَلْقِهِ،
درود بر تو ای امین خدا در زمینش و حجتش بر بندگانش، درود بر تو ای امیر مؤمنان، شهادت می دهم که تو در راه خدا جهاد کردی، آنگونه که شایسته جهاد در راه اوست، و به کتاب او عمل نمودی، و از سنت های پیامبرش - که درود خدا بر او و خاندانش باد - پیروی کردی، تا آنگاه که خداوند تو را به جوارش فراخواند، و تو را با اختیار خود قبض روح کرد، و حجت را بر دشمنانت تمام کرد، علاوه بر حجت های رسایی که تو بر تمامی مخلوقاتش داری.
اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِي مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِكَ، راضِيَةً بِقَضائِكَ، مُولَعَةً بِذِكْرِكَ وَ دُعائِكَ، مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِيائِكَ، مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِكَ وَ سَمائِكَ، صابِرَةً عَلى نُزُولِ بَلائِكَ، شاكِرَةً لِفَواضِلِ نَعْمائِكَ، ذاكِرَةً لِسَوابِغِ آلائِكَ، مُشْتاقَةً إِلى فَرْحَةِ لِقائِكَ، مُتَزَوِّدَةً التَّقْوى لِيَوْمِ جَزائِكَ، مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِيائِكَ، مُفارِقَةً لِأَخْلاقِ أَعْدائِكَ، مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيا بِحَمْدِكَ وَثَنائِكَ.
خدایا، پس نفسم را به تقدیرت آرام، به قضایت راضی، به ذکر و دعایت شیدا، دوستدار برگزیدگان دوستانت، محبوب در زمین و آسمانت، شکیبا بر نزول بلایت، سپاسگزار فزونی نعمت هایت، یادآور عطاهای فراوانت، مشتاق شادی دیدارت، توشه گیر تقوا برای روز جزایت، پیرو سنت های دوستانت، دوریکننده از اخلاق دشمنانت، و مشغول از دنیا به سپاس و ثنای تو قرار ده.
پس گونه خود را بر قبر گذاشت و گفت:
اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِينَ إِلَيْكَ والِهَةٌ، وَ سُبُلَ الرَّاغِبِينَ إِلَيْكَ شارِعَةٌ، وَ أَعْلامَ الْقاصِدِينَ إِلَيْكَ واضِحَةٌ، وَ أَفْئِدَةَ الْعارِفِينَ مِنْكَ فازِعَةٌ، وَ أَصْواتَ الدَّاعِينَ إِلَيْكَ صاعِدَةٌ، وَ أَبْوابَ الْإِجابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ، وَ دَعْوَةَ مَنْ ناجاكَ مُسْتَجابَةٌ، وَ تَوْبَةَ مَنْ أَنابَ إِلَيْكَ مَقْبُولَةٌ، وَ عَبْرَةَ مَنْ بَكى مِنْ خَوْفِكَ مَرْحُومَةٌ، وَ الْإِغاثَةَ لِمَنِ اسْتَغاثَ بِكَ مَوْجُودَةٌ
خدایا، همانا دل های فروتنان به سوی تو مشتاق و سرگردان است، و راه های آرزومندان به سوی تو گشاده و آشکار است، و نشانه های قاصدان به سوی تو روشن است، و دل های عارفان از تو ترسان است، و صداهای خوانندگان به سوی تو بالا رونده است، و درهای اجابت برای آنان گشوده است، و دعای کسی که با تو راز گوید مستجاب است، و توبه کسی که به سوی تو بازگردد پذیرفته است، و اشک کسی که از ترس تو گریه کند مورد رحمت است، و فریادرسی برای کسی که از تو فریاد خواهد موجود است.
وَ الْإِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِكَ مَبْذُولَةٌ، وَ عِداتِكَ لِعِبادِكَ مُنْجَزَةٌ، وَ زَلَلَ مَنِ اسْتَقالَكَ مُقالَةٌ، وَ أَعْمالَ الْعامِلِينَ لَدَيْكَ مَحْفُوظَةٌ، وَ أَرْزاقَكَ إِلَى الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْكَ نازلَةٌ، وَ عَوائِدَ الْمَزِيدِ إِلَيْهِمْ واصِلَةٌ، وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِينَ مَغْفُورَةٌ، وَ حَوائِجَ خَلْقِكَ عِنْدَكَ مَقْضِيَّةٌ، وَ جَوائِزَ السَّائِلِينَ عِنْدَكَ مُوَفَّرَةٌ، وَ عَوائِدَ الْمَزِيدِ مُتَواتِرَةٌ، وَ مَوائِدَ الْمُسْتَطْعِمِينَ مُعَدَّةٌ، وَ مَناهِلَ الظِّماءِ لَدَيْكَ مُتْرَعَةٌ.
و یاری برای کسی که از تو یاری جوید آماده است، و وعده هایت برای بندگانت وفا شده است، و لغزش کسی که از تو بخشش خواهد بخشیده است، و اعمال عملکنندگان نزد تو محفوظ است، و روزی هایت از سوی تو به سوی مخلوقات نازل است، و عطایای افزون به سوی آنان پیوسته است، و گناهان آمرزش خواهان آمرزیده است، و حاجت های خلقت نزد تو برآورده است، و جوایز خواهندگان نزد تو فراوان است، و عطایای افزون پی در پی است، و سفره های خواهندگان طعام آماده است، و آبشخورهای تشنگان نزد تو پر است.
اللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعائِي، وَ اقْبَلْ ثَنائِي، وَ اجْمَعْ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَوْلِيائِي، بِحَقِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍ وَ فاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ، إِنَّكَ وَلِيُّ نَعْمائِي وَ مُنْتَهى مُنايَ وَ غايَةُ رَجائِي فِي مُنْقَلَبِي وَ مَثْوايَ.
خدایا، پس دعایم را مستجاب کن، و ثنایم را بپذیر، و میان من و دوستانت جمع کن، به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین، همانا تو صاحب نعمت های من و نهایت آرزویم و منتهای امیدم در بازگشت و جایگاه نهاییم هستی.
ودر كامل الزّيارات بعد از زيارت اين جملات آمده است:
أَنْتَ إِلهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلايَ، اغْفِرْ لِي وَ لِأَوْلِيائِنا، وَ كُفَ عَنَّا أَعْداءَنا، وَ اشْغَلْهُمْ عَنْ أَذانا، وَ أَظْهِرْ كَلِمَةَ الْحَقِ وَ اجْعَلْهَا الْعُلْيا، وَ أَدْحِضْ كَلِمَةَ الْباطِلِ وَ اجْعَلْهَا السُّفْلى، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
تو خدای من و آقای من و مولای من هستی، مرا و دوستانمان را بیامرز، و دشمنانمان را از ما دور کن، و آنان را از آزار ما بازدار، و کلمه حق را آشکار و آن را برتر قرار ده، و کلمه باطل را نابود و آن را پست تر گردان، همانا تو بر هر چیز توانایی.
* اگر اين زيارت براى غير حضرت اميرالمؤمنين (ع) خوانده مى شود بايد به جاى «أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ» نام امام معصومى كه زيارت می شود ذكر گردد.