اين زيارت معتبر و پرمحتوا، ابراز علاقه و همبستگى با سيدالشّهدا و شهداى ديگر (ع) كربلاست، و سلسله نورانى نياكان امام حسين و دودمان رسالت (ع) را به ياد می آورد. و پيوند زائر را با اهل بيت عصمت تحكيم می كند. پس چون قصد زيارت امام حسين (ع) نمودى بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ إِبْراهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ ياوارِثَ مُوسى كَلِيمِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ عِيسى رُوحِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ- عَلَيْهِ السَّلامُ- وَلِيِّ اللَّهِ،
السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفى، السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ عَلِيٍ الْمُرْتَضى، السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرى، السَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَاللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ،
درود بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، درود بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا، درود بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، درود بر تو ای وارث موسی هم سخن خدا، درود بر تو ای وارث عیسی روح خدا، درود بر تو ای وارث محمد حبیب خدا، درود بر تو ای وارث امیرمؤمنان - که بر او سلام باد - ولی خدا،
درود بر تو ای فرزند محمد مصطفی، درود بر تو ای فرزند علی مرتضی، درود بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، درود بر تو ای فرزند خدیجه کبری، درود بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و یگانه مظلوم.
أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَ آتَيْتَ الزَّكاةَ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَ أَطَعْتَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ حَتّى أَتاكَ الْيَقِينُ، فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ.
يا مَوْلايَ يا أَباعَبْدِاللَّهِ، أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِأَنْجاسِها، وَ لَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيابِها،
شهادت می دهم که تو نماز را بپا داشتی، و زکات را دادی، و امر به معروف نمودی، و نهی از منکر کردی، و خدا و رسولش را اطاعت کردی تا آنگاه که یقین به تو رسید، پس خدا لعنت کند امتی را که تو را کشت، و خدا لعنت کند امتی را که به تو ستم کرد، و خدا لعنت کند امتی را که این را شنید و به آن راضی شد.
ای مولای من ای اباعبدالله، شهادت می دهم که تو نوری بودی در صلب های بلندمرتبه و رحم های پاکیزه، جاهلیت با پلیدی هایش تو را آلوده نکرد، و از جامه های تیره و تار خود به تو نپوشاند.
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعائِمِ الدِّينِ وَ أَرْكانِ الْمُؤْمِنِينَ، وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوى، وَ أَعْلامُ الْهُدى، وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقى، وَ الْحُجَّةُ عَلى أَهْلِ الدُّنْيا،
وَ اشْهِدُ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ وَ أَنْبِياءَهُ وَ رُسُلَهُ أَنِي بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَ بِإِيابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرائِعِ دِينِي وَ خَواتِيمِ عَمَلِي، وَ قَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَ أَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ، وَ عَلى أَرْواحِكُمْ، وَ عَلى أَجْسادِكُمْ، وَ عَلى أَجْسامِكُمْ، وَ عَلى شاهِدِكُمْ، وَ عَلى غائِبِكُمْ، وَ عَلى ظاهِرِكُمْ، وَ عَلى باطِنِكُمْ.
و شهادت می دهم که تو از ستون های دین و ارکان مؤمنان هستی، و شهادت می دهم که تو پیشوای نیکوکار و پرهیزگار و پسندیده و پاک و هدایت گر و هدایت شده ای، و شهادت می دهم که امامان از فرزندان تو، کلمه تقوا و نشانه های هدایت و دستگیره محکم و حجت بر اهل دنیا هستند،
و خدا و فرشتگانش و پیامبرانش و رسولانش را گواه می گیرم که من به شما مؤمنم، و به بازگشتتان یقین دارم، با شرایع دینم و پایان اعمالم، و قلبم با قلب شما در صلح است، و امرم پیرو امر شماست، درودهای خدا بر شما، و بر ارواحتان، و بر جسدهایتان، و بر پیکرهایتان، و بر حاضرانتان، و بر غایبانتان، و بر آشکارانتان، و بر نهانتان باد.
بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِي يَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِي يا أَبا عَبْدِاللَّهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ، وَ جَلَّتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَ عَلى جَمِيعِ أَهْلِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ، فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَهَيَّأَتْ لِقِتالِكَ، يا مَوْلايَ يا أَباعَبْدِاللَّهِ *،
أَسْأَلُ اللَّهَ بِالشَّأنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُ وَ بِالْمَحَلِ الَّذِي لَكَ لَدَيْهِ أَنْ يُصَلِيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ.
پدر و مادرم فدای تو ای فرزند رسول خدا، پدر و مادرم فدای تو ای اباعبدالله، همانا مصیبت تو بر ما و بر تمامی اهل آسمان ها و زمین بزرگ و سنگین گشت، پس خدا لعنت کند امتی را که زین و لگام بر اسب ها نهاد و برای جنگ با تو آماده شد، ای مولای من ای اباعبدالله،
از خدا می خواهم به آن شأنی که نزد او داری و به آن جایگاهی که در پیشگاه او داری، که بر محمد و آل محمد درود فرستد، و مرا در دنیا و آخرت با شما قرار دهد.
پس دو ركعت نماز زيارت با هر سوره كه می خواهى بخوان، و چون از نماز فارغ شدى بگو:
اللَّهُمَّ إِنِي صَلَّيْتُ وَ رَكَعْتُ وَ سَجَدْتُ لَكَ، وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ، لِأَنَّ الصَّلاةَ وَ الرُّكُوعَ وَ السُّجُودَ لا تَكُونُ إِلّا لَكَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ. اللَّهُمَّ صَلِ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِي أَفْضَلَ السَّلامِ وَ التَّحِيَّةِ، وَ ارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ السَّلامَ.
اللَّهُمَّ وَ هاتانِ الرَّكْعَتانِ هَدِيَّةٌ مِنِي إِلى مَوْلايَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ عَلَيْهِمَا السَّلامُ، اللَّهُمَّ صَلِ عَلى مُحَمَّدٍ وَ عَلَيْهِ، وَ تَقَبَّلْ مِنِي، وَ أْجُرْنِي عَلى ذلِكَ بِأَفْضَلِ أَمَلِي وَ رَجائِي فِيكَ وَ فِي وَلِيِكَ، يا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ.
خدایا، همانا من برای تو نماز خواندم و رکوع و سجده کردم، تنها برای تو که شریکی نداری، زیرا نماز و رکوع و سجده جز برای تو شایسته نیست، چرا که تویی خدا و معبودی جز تو نیست. خدایا، بر محمد و آل محمد درود فرست، و از جانب من بهترین سلام و تحیت را به آنان برسان، و سلام آنان را به من بازگردان.
خدایا، این دو رکعت نماز هدیه ای است از جانب من به مولایم حسین بن علی - که بر آن دو سلام باد - خدایا، بر محمد و بر او درود فرست، و از من بپذیر، و مرا در برابر آن به بهترین امید و آرزویم در تو و در ولیت پاداش ده، ای ولی مؤمنان.
آنگاه به قصد زيارت علىّ بن الحسين (ع) بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ نَبِيِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ بْنُ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ بْنُ الْمَظْلُومِ، لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ.
أَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَلِيَّ اللَّهِ وَ ابْنَ وَلِيِهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ وَ جَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنا وَ عَلى جَمِيعِ الْمُسْلِمِينَ، فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكَ مِنْهُمْ.
درود بر تو ای فرزند رسول خدا، درود بر تو ای فرزند پیامبر خدا، درود بر تو ای فرزند امیر مؤمنان، درود بر تو ای فرزند حسین شهید، درود بر تو ای شهید فرزند شهید، درود بر تو ای مظلوم فرزند مظلوم، خدا لعنت کند امتی که تو را کشت، و خدا لعنت کند امتی که به تو ستم کرد، و خدا لعنت کند امتی که این را شنید و به آن راضی شد.
درود بر تو ای ولی خدا و فرزند ولی او، همانا مصیبت تو بزرگ و اندوه تو بر ما و بر تمامی مسلمانان سنگین گشت، پس خدا لعنت کند امتی که تو را کشت، و من از آنان به سوی خدا و به سوی تو بیزاری می جویم.
سپس به نيّت زيارت ديگر شهداى كربلا بگو:
السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَوْلِياءَ اللَّهِ وَ أَحِبَّائَهُ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَصْفِياءَ اللَّهِ وَ أَوِدَّائَهُ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَنْصارَ دِينِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَنْصارَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَنْصارَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَنصارَ فاطِمَةَ سَيِدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَنْصارَ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍ الْوَلِيِ الزَّكِيِّ النَّاصِحِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَنْصارَ أَبِي عَبْدِاللَّهِ،
بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِي، طِبْتُمْ وَ طابَتِ الْأَرْضُ الَّتِي فِيها دُفِنْتُمْ، وَ فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً، فَيالَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ فِي الْجِنانِ مَعَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً وَ السَّلامُ عَلَيْكُم وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ.
درود بر شما ای اولیای خدا و دوستانش، درود بر شما ای برگزیدگان خدا و نزدیکانش، درود بر شما ای یاری کنندگان دین خدا، درود بر شما ای یاری کنندگان رسول خدا، درود بر شما ای یاری کنندگان امیرمؤمنان، درود بر شما ای یاری کنندگان فاطمه سرور زنان جهانیان، درود بر شما ای یاری کنندگان ابی محمد حسن بن علی، آن ولی پاک و نصیحت گر، درود بر شما ای یاری کنندگان ابی عبدالله،
پدر و مادرم فدای شما، پاکیزه بودید و پاکیزه گشت زمینی که در آن دفن شدید، و به رستگاری بزرگ دست یافتید، پس ای کاش من با شما بودم تا با شما در بهشت همراه با شهیدان و صالحان رستگار می شدم و آنان چه نیکو رفیقانی هستند، و درود و رحمت و برکات خدا بر شما باد.
* چون اين زيارت در حرم امام حسين (ع) خوانده نمی شود جمله «قَصَدْتُ حَرَمَكَ وَأَتَيْتُ إِلى مَشْهَدِكَ» حذف گرديد.