خَلوق به معناى عطر است و مُخَلّقه به معناى معطّر. ستون مخلّقه، ستونى است كه بر آن عود می نهادند و فضاى مسجد را معطّر می كرد. اين رسم از زمان مهدى عباسى و توسط همسر او خيزران، باب شد و از آن پس ادامه يافت و در حال حاضر، نامش روى اين ستون نوشته شده است. گفته اند كه سلمة بن اكوع، صحابى پيامبر (ص) به دليل اعتقادش به تبرّك، هميشه در كنار اين ستون نماز می گزارد و می گفت: پيامبر (ص) را در كنار اين ستون، در حال نماز ديده است. مالك بن انس نيز می گفت: بهترين جا برای خواندن نماز نافله اينجاست و البته نماز واجب، بهترين جايش صف اول است.
نیز نوشته اند كه وقتى قبله تغيير كرد، اين ستون تا چندين روز، در مقابل پيامبر خدا (ص) قرار داشت و در واقع، عَلَم قبله به حساب می آمد؛ گويا قسمتى از اين ستون كه در نزديكى محراب قرار دارد، در داخل محراب واقع شده است.