بقیع به خاطر قدوم مبارک رسول خدا (ص) و دفن چهار تن از امامان (ع) و سایر مؤمنان، شهیدان و نیکان، داراى شرافت زیادى است.
رسول خدا (ص)، به قبرستان بقیع می رفت و مشغول دعا می شد و براى مردگان، طلب رحمت و آمرزش می کرد. علاوه بر این، آن حضرت هر پنج شنبه به همراه عده اى از مردم، به بقیع می رفت. از این رو فقیهان ما، به مستحب بودن زیارت قبور فتوا داده اند. علاوه بر این، گاهى پیامبر اکرم (ص)، آخر شب به تنهایى به بقیع می رفت و براى اهل بقیع، دعا می کرد.
جالب اینجاست که جایگاه ایستادن رسول خدا (ص) در بقیع، کنار قبور فعلى ائمه بقیع بوده است. جعفر خالد بن عوسجى، نقل می کند که شبى در گوشه خانه عقیل بن ابی طالب، مشغول دعا بودم که امام صادق (ع) از کنار خانه عبور کرد و می خواست به سمت عریض برود که فرمود: این جایى که ایستاده اى، جایگاه شبانه رسول خدا (ص)در بقیع بوده است و می دانیم که اهل بیت (ع)، در خانه عقیل به خاک سپرده شدند که بعدا به قبرستان بقیع ملحق شد و قبر چهار امام (ع) در بقیع واقع گردید.
در برخى روایات، از حضور رسول خدا (ص)، در شب نیمه شعبان در بقیع، از سجود رسول خدا (ص) در بقیع، نماز حضرت در بقیع، خواندن نماز باران در بقیع و دعاى ایشان در بقیع مطالبى نقل شده است. سلمان فارسى نیز مهر نبوت رسول خدا را در قبرستان بقیع دید. محل نماز حضرت فاطمه (س) در قبرستان بقیع، مشخص بود.
شیخ صدوق سفارش می کرد که پس از زیارت امامان بقیع، در مسجدى که در آن جاست و گفته می شود که مکانى است که حضرت فاطمه (س) در آن نماز گزارده اند، دو رکعت نماز بخوانید. ظاهراً مقصود، همان بیت الاحزان است که در نزدیکى قبور امامان بقیع بوده است و وهابیان آن را تخریب کردند.
علاوه بر عالمان شیعه، برخی از عالمان سنى نیز در کتاب هاى خود، مردم را به زیارت قبرستان بقیع ترغیب نموده اند که می توان به شخصیت هایى از جمله چون عبدالکریم بن عطاءالله مالکى، محمد بن شربینى، بکرى دامیاطى، فاکهى، نووى، غزالى، صالحى شامى اشاره کرد.
مستحب است که براى این زیارت، سه کار انجام شود؛ غسل، زیارت و خواندن هشت رکعت نماز (براى هر امام، دو رکعت) بنا به تصریح برخى از مراجع بزرگوار، ادب زیارت حکم می کند که براى زیارت ائمه در قبرستان بقیع، با پاى برهنه و بدون کفش وارد شوند و زیارت کنند.