فاطمه بنت اسد، از زنان عالى مقام و مورد احترام خاصّ رسول خدا (ص) بود. قبر ايشان نزديك قبور ائمّه بقيع است، لكن بعضى گفته اند قبر آن مخدّره نزديك قبر حليمه سعديّه دايه پيامبر (ص) می باشد. نزد قبر آن بانوى مجلّله می گويى:
السَّلامُ عَلى نَبِيِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلى رَسُولِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلى مُحَمَّدٍ سَيِدِ الْمُرْسَلِينَ، السَّلامُ عَلى مُحَمَّدٍ سَيِدِ الْأَوَّلِينَ، السَّلامُ عَلى مُحَمَّدٍ سَيِدِ الْآخِرِينَ، السَّلامُ عَلى مَنْ بَعَثَهُ اللَّهُ رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ،
درود بر پیامبر خدا، درود بر فرستاده خدا، درود بر محمد سرور فرستادگان، درود بر محمد سرور نخستینان، درود بر محمد سرور واپسینان، درود بر کسی که خداوند او را رحمتی برای جهانیان فرستاد، درود بر تو ای پیامبر، و رحمت و برکات خدا بر تو باد.
السَّلامُ عَلى فاطِمَةَ بِنْتِ أَسَدٍ الْهاشِمِيَّةِ، السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِدِّيقَةُ الْمَرْضِيَّةُ، السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ، السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْكَرِيمَةُ الرَّضِيَّةُ، السَّلامُ عَلَيْكِ يا كافِلَةَ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيِينَ، السَّلامُ عَلَيْكِ يا والِدَةَ سَيِدِ الْوَصِيِينَ، السَّلامُ عَلَيْكِ يا مَنْ ظَهَرَتْ شَفَقَتُها عَلى رَسُولِ اللَّهِ خاتَمِ النَّبِيِينَ،
درود بر فاطمه دختر اسد هاشمی، درود بر تو ای بانوی راستگو و مورد رضایت [خدا]، درود بر تو ای پرهیزگارِ پاک، درود بر تو ای بزرگوارِ خشنود [از پروردگار]، درود بر تو ای کفیل کننده ی محمد، خاتم پیامبران، درود بر تو ای مادر سرور اوصیاء، درود بر تو ای کسی که مهربانی اش بر رسول خدا، خاتم پیامبران، آشکار شد.
السَّلامُ عَلَيْكِ يا مَنْ تَربِيَتُها لِوَلِيِ اللَّهِ الْأَمِينِ، السَّلامُ عَلَيْكِ وَعَلى رُوحِكِ وَبَدَنِكِ الطَّاهِرِ، السَّلامُ عَلَيْكِ وَ عَلى وَلَدِكِ، وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ، أَشْهَدُ أَنَّكِ أَحْسَنْتِ الْكَفالَةَ، وَ أَدَّيْتِ الْأَمانَةَ، وَ اجْتَهَدْتِ فِي مَرْضاةِ اللَّهِ، وَ بالَغْتِ فِي حِفْظِ رَسُولِ اللَّهِ، عارِفَةً بِحَقِهِ، مُؤْمِنَةً بِصِدْقِهِ، مُعْتَرِفَةً بِنُبُوَّتِهِ، مُسْتَبْصِرَةً بِنِعْمَتِهِ، كافِلَةً بِتَرْبِيَتِهِ، مُشْفِقَةً عَلى نَفْسِهِ، واقِفَةً عَلى خِدْمَتِهِ، مُخْتارَةً رِضاهُ،
درود بر تو ای کسی که پرورش دهنده ی ولیِّ خدا امیرالمؤمنین علی (ع) بودی! درود بر تو و بر روح و بدن پاکت! درود بر تو و بر فرزندت (امیرالمؤمنین)، و رحمت و برکات خدا بر شما باد. شهادت می دهم که: تو نیکو سرپرستی کردی، و امانت را به بهترین شکل ادا نمودی، و در راه خشنودی خدا کوشیدی، و در حفظ رسول خدا (ص) نهایت تلاش را نمودی؛ آگاه به حقِّ او، باورمند به راستی اش، معترف به پیامبری اش، بینا به نعمتِ وجودش، پرورش دهنده ی او، مهربان بر جانش، پایبند به خدمت اش، و برگزیننده ی رضای او بودی!
وَ أَشْهَدُ أَنَّكِ مَضَيْتِ عَلَى الْإِيمانِ وَ التَّمَسُّكِ بِأَشْرَفِ الْأَدْيانِ، راضِيَةً مَرْضِيَّةً، طاهِرَةً زَكِيَّةً، تَقِيَّةً نَقِيَّةً، فَرَضِيَ اللَّهُ عَنْكِ وَأَرْضاكِ، وَ جَعَلَ الْجَنَّةَ مَنْزِلَكِ وَ مَأْواكِ، الَلَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ انْفَعْنِي بِزِيارَتِها، وَ ثَبِتْنِي عَلى مَحَبَّتِها، وَ لا تَحرِمْنِي شَفاعَتَها وَ شَفاعَةَ الْأَئِمَّةِ مِن ذُرِّيَّتِها، وَ ارْزُقْنِي مُرافَقَتَها، وَ احْشُرْنِي مَعَها وَ مَعَ أَوْلادِهَا الطَّاهِرِينَ،
و شهادت می دهم که: تو با ایمان و چنگ زدن به برترین دین (اسلام) از دنیا رفتی، در حالی که خشنود و مورد رضایت [خدا] بودی، پاک و پاکیزه، پارسا و منزه. پس خداوند از تو خشنود شد و تو را خشنود ساخت، و بهشت را جایگاه و مأوای تو قرار داد. خدایا! بر محمد و خاندان محمد درود فرست، و مرا از زیارتش بهره مند کن،
و مرا بر محبتش استوار بدار، و مرا از شفاعت او و شفاعت امامان از فرزندانش محروم مکن، و روزی ام کن که همنشین او باشم، و مرا در کنار او و فرزندان پاکش محشور فرما.
اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَتِي إِيَّاها، وَ ارْزُقْنِي الْعَوْدَ إِلَيْها أَبَداً ما أَبْقَيْتَنِي، وَإِذا تَوَفَّيْتَنِي فَاحْشُرْنِي فِي زُمْرَتِها، وَ أَدْخِلْنِي فِي شَفاعَتِها، بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. اللَّهُمَّ بِحَقِّها عِندَكَ وَ مَنزِلَتِها لَدَيْكَ، اغْفِر لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ، وَ آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً، وَ قِنا بِرَحْمَتِكَ عَذابَ النَّارِ.
خدایا! این زیارت را آخرین زیارت من از او قرار مده، و تا زمانی که مرا زنده نگه داشته ای، همواره توفیق بازگشت به زیارتش را به من عطا فرما. و هنگامی که مرا از این دنیا بردی، در گروه و همراهان او محشورم کن، و مرا در شفاعتش داخل گردان، به رحمتت ای مهربانترین مهربانان!
خدایا! به حق و مقام والایی که این بانوی بزرگ نزد تو دارد، گناهان من و پدر و مادرم و همه مردان و زنان مؤمن را ببخش، و در این دنیا به ما نیکی عطا کن و در آخرت نیز نیکی مرحمت فرما، و به رحمتت ما را از عذاب آتش دوزخ نگاه دار.